Vijf jaar Barça: Hoe een kleine club groot wordt

Deel 1
HOGE VUCHT - Uit het niets een club uit de grond stampen, problemen in de competitie, kortom, vallen en opstaan. Dat is in een notendop de geschiedenis van voetbalvereniging Barça. Zaterdag 28 mei vieren ze hun vijfde verjaardag. Het verhaal van de voetbalclub in twee delen.

In de kantine, uitkijkend op het hoofdveld van de voetbalclub met een grote culturele verscheidenheid, zit het bestuur van Barça om de tafel: vier man sterk. Zij vertegenwoordigen de club die op sportpark De Wisselaar is gevestigd.

Hassan Lammou is de drijvende kracht achter de voetbalvereniging. “Zelf voetbalde ik eerst bij FC de Geeren, maar door een gebrek aan kader was de club gedwongen zich terug te trekken uit de competitie.” Het gevolg daarvan was dat de club ophield te bestaan.

“Aangezien de kantine leegstond en er niks meer met de velden gebeurde, en ik met het idee speelde zelf een club op te zetten, heb ik samen met wat anderen de boel overgenomen. Een aantal spelers die in de tussentijd bij Boeimeer speelden, zijn toen mee overgegaan. Helaas wilde niet iedereen, die wilden alleen voetballen en niet ook nog eens meehelpen.”

FC Barcelona
De gelijkenis met het grote FC Barcelona uit de gelijknamige plaats, kan worden omschreven als blufpoker. “Maar niet alleen om met de naam andere clubs de ogen uit te steken, al is dat wel een beetje de insteek”, legt Lammou uit. "De verschillende culturen die daar als één zijn samengebracht, is zeker ook iets waar we naar keken." Maar die weg is lang

Argwaan
Dat de handen uit de mouwen moesten worden gestoken, stond buiten kijf: weinig financiële middelen om een volledige, goeddraaiende club mee op te zetten, niet veel leden die daar een steentje aan kunnen bijdragen en de argwaan van andere verenigingen. “Ja, de vooroordelen. Jammer”, vindt Samir Gaoui, de penningmeester van Barça.

“De andere, voornamelijk witte clubs, kennen het beeld van de allochtoon alleen van tv, van Wilders die dan weer wat stoms roept. Dat beeld wordt dan geprojecteerd op ons. In de begindagen van Barça was er een voorzitter van een andere club, die ik niet nader benoem, die zei dat hij zijn vereniging terug zou trekken als wij in de competitie bleven.”

Huidig voorzitter Jan Hopman springt hier op in. “Het was inderdaad een moeizaam proces voor ons, maar zeker ook voor de witte verenigingen, die moeten ook veranderen, leren omgaan met andere culturele achtergronden.”

Het komt van twee kanten
Hier haalt hij de scheidsrechters aan. “Sommigen floten tegen ons, dat merkte je gewoon. Ik vind dat de arbiters een cursus moeten krijgen voor een betere omgang met spelers.”

Toch ligt het niet alleen bij andere ploegen en scheidsrechters. “Een aantal jongens hebben een erg kort lontje”, vertelt Lammou. “Wij proberen dat lontje langer te maken door ze bijvoorbeeld voor de wedstrijd daarop te wijzen.” “Ook hebben we een zero tolerancebeleid”, legt Gaoui uit. “Bij een incident kunnen we een speler voor een paar wedstrijden schorsen, maar ook voor altijd.”

Vrijdag in deel twee meer over het wel en wee van voetbalclub Barça.