Afbeelding

Vrijwilliger Sjors: ‘Elkaar ontmoeten’

Nieuws

Sjors Troost (20) is tweedejaarsstudent leraar geschiedenis aan de Hogeschool van Utrecht. Op de vrijdagmarkt in Breda kun je bij Sjors je appeltjes kopen en op zaterdagochtend kom je hem tegen op de versafdeling Albert Heijn. Als hij daarmee om 12 uur klaar is spoedt Sjors zich naar het gebouw van Scouting Ginneken aan de Mark. Op zaterdagmiddag is hij welpenleider Sjors.

Sjors Troost: “Ik vind het leuk om kennis over te dragen en daarnaast ben ik dol op geschiedenis. Ik had op school een leuke geschiedenisdocent en tijdens vakanties was het met mijn ouders veel kasteeltjes kijken. Toen mijn opa was overleden gingen we kijken op zolder: we kwamen zo veel oude spullen tegen waarvan ik dacht: ‘dat is leuk voor een les!’. Ik krijg er een kick van om iets over te dragen op kinderen. Bij de scouting vind ik een mooi gegeven dat die kinderen iets nieuws bijleren met de gedachte en de hoop dat ze later zeggen: ‘dat heb ik dat geleerd van Baghera’, want zo heet ik hier. En dat ze het dan weer aan iemand anders doorleren. Als je iets zo goed brengt dat ze geconcentreerd kijken en luisteren en het in zich opnemen dan word ik daar heel vrolijk van. Alsof ik weer iets bereikt heb."

Uit de hand gelopen hobby
“De scouting is een aparte wereld. Mensen van subculturen komen bij elkaar, je komt mensen tegen die je anders niet tegenkwam. Zo krijg je vanzelf een uitgebreid netwerk. In mijn vrijwilligerswerk gaat stiekem toch best veel tijd in zitten. De opkomst is van 14.30 tot 17.00 uur maar je bent er voor en er na ook bezig met voorbereiden en klussen. We hebben een keer per maand groepsraad. Maar hier kies je voor. En daarbij heet het dan wel vrijwilligerswerk, voor mij is het meer een uit de hand gelopen hobby. Ik doe wat ik leuk vind: vertellen, leren en klussen. Het is wel een verplichting voor mij maar ik ga nooit met tegenzin.”

Trots en waardering
“Ik ben trots dat ik participeer in de maatschappij. Ik ga naar school, ik werk én doe vrijwilligerswerk. Dat vind ik wel bijzonder. Het is niet hip of cool of stoer maar ik doe het toch maar mooi wel. En over waardering gesproken: als je 14 of 15 jaar bent en je zegt ‘ik zit op scouting’, dan ben je de sukkel van de klas. Ik ben er altijd gewoon voor uitgekomen en mijn vrienden waarderen dat. Zelf doen ze geen vrijwilligerswerk. Op deze leeftijd moet je er ook qua werk heel wat voor regelen. Het is moeilijk voor jongeren om het in je schema te laten passen.”

Goed voor je carrière
“Toch kan het heel goed zijn voor je carrière. Zoals bij mij leiding geven én vrijwilliger heel goed op mijn CV staat! De maatschappelijke stage kan helpen om meer jongeren warm te draaien hun steentje bij te dragen aan de samenleving. Ik zou ze willen tippen: zoek iets wat je leuk vindt. Wij hebben op de groep een maatschappelijke stagiair. We proberen het voor hem leuk te maken door hem verantwoordelijkheden te geven. Hem er bij te betrekken. Toen ik op het Kellenbeekcollege zat werd ik als volwassene behandeld. Dat doet een jongere goed. Zoiets is belangrijk, je voelt je nodig: ‘als ik er niet ben dan stopt dit’. Het geeft voldoening.”

Steuntje in de rug
“Waar wij tegenaan lopen is een teruglopend ledenaantal. Dat is jammer. Scouting NL is aan het proberen het imago op te pimpen. Ze hebben een hulpteam voor groepen die het moeilijk hebben. Wij zijn geholpen met alle manieren die ons aan leden en leiding helpen.”

Gouden tip
“Promoot vrijwilligerswerk want het is te belangrijk. Blijf er aandacht op vestigen.”

De interviews zijn afgenomen voor het project Applaus door Breda-Actief.