Slijter Jack Pellegrino ziet geraniums niet zitten

HAAGPOORT – Dertig jaar drijft Jack Pellegrino samen met zijn vrouw Jopy Smeulders Slijterij de Haagpoort. Tegenwoordig zit de 65-jarige tussen de roze-wodka en Flügels. “Vroeger was het een jenevertje. Er is veel veranderd, maar daar groei je vanzelf in mee.”

In het kleine kantoortje, achter in de zaak, leunt Pellegrino tegen een bureau. Zijn zwarte hond Wolf ligt, zoals elke dag, tegenover hem onder een tafeltje. De foto’s om hem heen verraden de sterke familieband.

“Voor dat ik deze zaak overnam was mijn neef de baas. Daarvoor zijn vader. Straks nemen mijn dochter en schoonzoon de zaken op zich. Maar voorlopig wil ik nog niet stoppen, voel mij veel te jong. Ik ga niet achter de geraniums”, vertelt de montere ondernemer.

Saamhorigheid
Twee weken geleden werd vanwege zijn 65-jarige verjaardag een ‘supriseparty’ georganiseerd door zijn twee dochters waar veel oude bekenden hun gezicht lieten zien.

“Dat deed mij veel. Er waren mensen die ik dertig jaar geleden voor het laatst heb gezien. Maar ook klanten die al jaren bij mij in de winkel komen. Veel mensen wandelen bij ons binnen. Gewoon voor een praatje. Dat is ook het mooie van het vak.”

In de volksbuurt Haagpoort is de slijter van oudsher een spil in de gemeenschap. Samen met de andere winkeliers stond Pellegrino garant voor wat leven in de brouwerij. Saamhorigheid daar draaide het allemaal om, meent de ondernemer.

Trends
“De jaarlijkse zeskampen werden altijd druk bezocht. We hebben een keer een kerstmarkt gehad en toen stonden de mensen vanaf de brug tot aan de tent in de rij om binnen te mogen. Daar is geen animo meer voor. Toch merk dat er nog steeds iets leeft in de buurt.”

De slijter doelt op de reactie uit de buurt na twee overvallen waarvan hij slachtoffer was. Het ging hem niet in de koude kleren zitten, maar hij wil er ook niet te lang bij stilstaan. Hij waardeert het enorm dat veel mensen en collega’s langs kwamen om hun medeleven te tonen. Dat staat hem het meeste bij.

Pellegrino is er niet de man naar om te veel bij vroeger stil te staan. Sterker nog, hij probeert gewoon mee te gaan in de trends die onder jongeren leven. Dat gaat vanzelf, meent hij.

Roze-wodka
“Vroeger dronken mensen een jonge klare of een vieuxtje. Nu is het niet meer bij te houden. Wie had ooit gehoord van Passoã en Flügel. Nu heb je zelfs roze-wodka. Het gaat wat dat betreft veel sneller. Ach ja, daar ga je vanzelf in mee.”

In de ogenschijnlijk kleine zaak gebeurt achter de schermen heel wat meer. Het draait niet allen om de winkel aan de Nieuwe Haagdijk. Zijn slijterij levert ook aan bedrijven in heel Breda.

“Het is nog steeds de uitdaging om grote bestellingen snel en goed te leveren. Het is nu een van de drukste periodes van het jaar. Zoals vorige week. Wil iemand 200 fessen van een goede en prijzige wijn hebben. Het liefst binnen een paar dagen. Dan ga ik meteen bellen. Het blijft leuk om dat voor elkaar te krijgen."