foto Erik Eggens
foto Erik Eggens

Bergkamp: Rode draad in Breda is ‘anders met minder’

Politiek

BREDA – Inmiddels is het twee jaar geleden dat de gemeenteraadsverkiezingen plaatsvonden. Het stadsbestuur in Breda heeft de eerste helft van de 4-jarige periode erop zitten. In een serie vraaggesprekken met de wethouders en burgemeester blikt BredaVandaag.nl terug en vooruit. Ditmaal is wethouder Bob Bergkamp (CDA) aan de beurt.

Bergkamp werd uit het niets naar voren gedragen als wethouder voor het CDA in het huidige college. Zijn uitdaging zit in het credo ‘Anders met minder’. Dat blijkt uit het subsidiebeleid maar ook uit de kaalslag op het openbare groen die de laatste tijd plaatsvond in Breda.

“Je ziet wel kritiek in de omvorming van het groen, maar er zijn ook meer dan 100 initiatieven om groen over te nemen. Het gaat om eigen verantwoordelijkheid. Ik ben erg enthousiast over die initiatieven. Mensen adopteren zelf die directe omgeving en zorgen dat die up-to-date blijft.”

Is het wethouderschap tot nu toe wat u er van verwachtte?

Nee. Het is leuker. Ik hoop dat anderen dat ook zien. Na de laatste verkiezingen stond ik niet op het lijstje van het CDA, maar ik ben blij dat die vraag tot mij gekomen is. Het is een prima manier om met de inwoners en vraagstukken van de stad bezig te zijn. Je kunt op jouw terrein invloeden uitoefenen. Dit college heeft gezegd dat we met elkaar de klus gaan klaren en tussen de portefeuilles bestaan weinig schotten. We doen het samen en zijn een hechte club. Ik hoop dat de stad dat ook merkt.

Wat had beter gekund?

“De voorbeeldfunctie vanuit de gemeente op het gebied van vrijwilligers kan beter. Vrijwilligers zijn het cement van de samenleving. Ook via sociale media zouden we meer als gemeente kunnen doen. Nu doen we dat nog redelijk klassiek met de wijk- en dorpsraden. Bij de uitwerking van Wijkontwikkeling 3.0 zou je meer jongeren via sociale media als twitter en facebook kunnen vragen over wat hun ideeën zijn voor de wijk. Dat soort instrumenten moeten we meer inzetten. Ik heb er zelf een start mee gemaakt, maar ook dat kan zeker beter.”

De discussie over de rol en positie van de wijk- en dorpsraden had misschien ook anders gemoeten. De verandering die we wilden doorvoeren in de rol van die verschillende raden die zich al jaren inzetten voor hun wijk of dorp, had ik beter kunnen voorbereiden.”

Wat gaat goed?

“Op het gebied van sport hebben we ondanks bezuinigingen een extra financiële inzet gepleegd. Zo hebben we bijvoorbeeld het aantal combinatiefunctionarissen, die de verbinding leggen tussen school, wijk en sport, uitgebreid naar 24 fte. Ook op het gebied van wonen hebben we een agenda met tien concrete actiepunten die we gaan uit voeren. Daar hoort Collectief Particulier Ondernemerschap bij. Voor het project Wonen Boven Winkels, waarbij verhuurders worden gestimuleerd woningen te verbouwen om te verhuren, zijn de middelen bijna op. De intentie is om er mee verder te gaan, mits de evaluatie aantoont dat het succesvol is geweest. Daarnaast vind ik ook dat we met Verzilvering@breda het ouderenbeleid en het geschikt wonen een goede impuls hebben gegeven”

Wat was de moeilijkste boodschap?

“De verandering die we nu doorvoeren voor vrijwilligers in het subsidiebeleid. Vrijwilligers zijn het cement van de samenleving. Aan de ene kant heeft de gemeente de afgelopen jaren heel veel goede initiatieven ondersteund , maar nu hebben we minder middelen die je gerichter moeten inzetten. 443 organisaties hebben dit jaar een aanvraag ingediend en daar vallen er 175 van af. Dat doet zeer. Als CDA-wethouder hecht ik enerzijds heel erg aan een actieve rol vanuit de gemeente naar het maatschappelijk middenveld, maar financiële ondersteuning komt er niet meer. Ondanks dat in sommige gevallen subsidies lui maken en er ook naar andere vormen van financiering gezocht kan worden, is dat toch een heel lastige boodschap.”

“Daarnaast stevenen we af op een forse vergrijzing. Dat geeft een economische impuls, maar brengt anderzijds ook problemen met zich mee. De aanpassing van woningen in Breda is een enorme opgave. Tot 2025 zouden ruim 9000 woningen levensloop bestendig moeten zijn, zodat ook mensen met een beperking er moeten kunnen blijven wonen. Voor het overgrote deel moeten particulieren dat voor hun rekening nemen, de rest, zo’n kleine 2000 woningen, kunnen corporaties voor hun rekening nemen. Dat vraagt nogal wat en kun je maar beperkt sturen als gemeente.”

Wat zijn de komende twee jaar speerpunten voor U?

Een belangrijk onderwerp is hoe we doorgaan in de wijkontwikkeling 3.0 en de uitvoering daarvan. In het sportbeleid vind ik het een uitdaging om een nieuwe sporthal te realiseren. Daar steken we als gemeente ´slechts´ anderhalf miljoen euro in, maar we doen wel actief mee met initiatieven vanuit de markt zoals Deltalent van het ROC. We helpen mee als het gaat om organisaties te stimuleren daar uren af te nemen en in een eerder stadium de benodigde vergunningen te verkrijgen.”

In het verlengde daarvan ligt het weghalen van onnodige administratieve drempels. Zoals bij de Wet Maatschappelijke Ondersteuning. De vraag is hoe je het de Bredase organisaties en vrijwilligers makkelijker kunt maken. De afgelopen jaren is er een zee van regels bijgekomen, bijvoorbeeld na de brand in Volendam,en voor je het weet begraaf je je in een regelgeving die je nooit meer van je afschudt. Dat moet eenvoudiger: meer vanuit vertrouwen dan vanuit wantrouwen. ‘Nee, tenzij’ moet veranderen in ‘Ja mits’. Vergunningen aanvragen bijvoorbeeld hoeft niet zes weken te duren, maar gewoon in 2 dagen, als het tenminste om een gecertificeerd bedrijf gaat. In een steekproef kunnen we dan achteraf controleren en eventueel het certificaat in nemen. Er moet meer ruimte komen waarin de naam ‘welstand’ wel eens kan komen te vervallen.”

“We gaan een top-5 maken van beperkingen in de gemeentelijke regelgeving zoals verenigingen en vrijwilligers die ervaren. Wat kunnen we doen om het organisaties makkelijker te maken. Als wij tegen hen zeggen ‘je moet je eigen broek ophouden’ dan moeten we hen daar ook toe in staat stellen. Niet alleen maar ‘nee’ zeggen maar kijken naar de ruimte die je hen kunt bieden.”