Roller Derby niet voor meisje-meisjes

BREDA – Ze luisteren naar namen als Wacky Smacky, Dolly Demolition, Monstrous Momo en Jessie Joyride. En ze kijken niet om naar een blauwe plek meer of minder. De Roller Derby neemt een vlucht in Nederland. Zo ook in Breda met de Suck City Rock’n Roller Dolls. “Korte rokjes dragen kun je wel vergeten.”

Op de nieuwe tijdelijke parkeerplaats achter het Centraal Station staan zeven vrouwen achter een lijn opgesteld. Het is de trainingsplek van de drie maanden geleden opgerichte Suck City Rock’n Roller Dolls. De dames in kwestie zijn fanatiek, maar enige vaardigheid op de rolschaatsen ontbeert het merendeel nog. Het is letterlijk vallen en opstaan.

“Het is geen meisjes sport. Je moet tegen een stootje kunnen”, zegt een van de deelneemsters. “Ik kwam wel vaker met blauwe plekken thuis. Nu weet ik tenminste waar ze vandaan komen”, vult een teamgenoot haar aan. De speelsters van de Bredase club nemen even pauze nadat ze kort daarvoor zijn afgemat door trainster Silvia ‘Bibi Bruizer’ Berger.

Strijdtoneel
“Iedereen zit op hetzelfde niveau”, zegt Berger die zelf een aantal jaar terug nog speelde voor een team in Eindhoven. “Niemand kan echt goed rolschaatsen. Dus trainen we eerst veel op techniek. Remmen, omdraaien, achteruit schaatsen. Dat is ook prettig voor mij, want het is een jaar geleden dat ik zelf op de baan stond.”

De Roller Derby ontstond in de jaren vijftig in de Verenigde Staten. De sport ondergaat sinds enkele jaren een ‘revival’ die ook in Nederland wordt opgepikt. De baan, een ‘rollerrink’ van 20 bij 30 meter, is het strijdtoneel, waarop tien vrouwen een wedstrijd van twee keer 30 minuten spelen. Het gaat er niet zacht aan toe, want elkaar van het de baan aframmen is een belangrijk onderdeel om tot scoren te komen.

Voor wie de full contact sport niet kent zijn de verschillende termen en spelregels van het spel even wennen. “Maar gelukkig zijn er verschillende instructiefilmsop het internet terug te vinden. Er is zelfs een app met uitleg te downloaden”, vertelt de trainster.

Te gevaarlijk
Een helm, bitjes, elleboog- en kniebescherming zijn onontbeerlijk. Het is een blessuregevoelige sport. “Zeker op het parkeerterrein waar we oefenen. Asfalt is verre van ideaal. Eigenlijk moeten we speciaal valtraining oefenen, maar dat is hier te gevaarlijk. Daarom zoeken we een andere locatie in de stad. Een parkeergarage met betonnen vloer is perfect”, stelt de trainster.

Het team, Na Eindhoven en Den Bosch het derde in Brabant, maakt zich op om over een maand of zes een aantal 'scrimmagewedstrijden' te spelen. Een soort oefenduels. “Voordat je officiële wedstrijden en toernooien mag spelen, moet het team goedgekeurd worden. Een jury, bestaand uit scheidsrechters en andere officials, bepaalt uiteindelijk of het niveau goed genoeg is”, zegt Berger.