Afbeelding

Cultuurnacht: 'Onzichtbaarheid is een gevaar'

Cultuur

BREDA - De jaarlijkse cultuurnacht komt er weer aan, wat betekent dat de cultuurprijzen weer uitgereikt worden. BredaVandaag.nl sprak met alle genomineerden. Deze week is de eerste genomineerde voor de BoArte aanmoedigingsprijs aan de beurt: schrijver Pepijn Vloemans (1984).

- Waar kennen we je van?
"Als auteur van het boek 'Wat hebben we weer genoten', of als iemand die wel eens een stuk schrijft in de NRC (next) of De Groene Amsterdammer. En o ja, ik heb met een machinegeweer in BN De Stem gestaan. Daar ben ik niet trots op, maar jullie stellen een vraag dus probeer ik die ook naar waarheid te beantwoorden."

- Was je verrast?
"Ik neem aan dat jullie de nominatie bedoelen? Eigenlijk wel, want niemand heeft me van te voren ingeseind. Ik was verheugd, want een nominatie betekent dat het boek niet onopgemerkt gebleven is. Onzichtbaarheid is een reëel gevaar voor de moderne auteur. Onzichtbaarheid moet bestreden worden en een nominatie is een aardig wapen in die strijd. Overigens, toen ik later vernam dat Maurice Seleky de prijs eerder gewonnen had begreep ik mijn nominatie. Mensen houden van producten van eigen bodem. Maurice en ik zijn een soort streekkaasjes."

- Waar heb je de nominatie aan te danken? En hoe belangrijk is de nominatie?
"De nominatie heb ik te danken aan het feit dat ik uit Breda kom, althans daar naar school ben geweest, een jeugdig voorkomen heb en een boek heb geschreven dat volgens vriend en vijand leesbaar is. Dat is een magische combinatie en het heeft zijn uitwerking op de jury blijkbaar niet gemist. Ook kan het te maken hebben met het feit dat ik verslag doe vanuit enge landen. De nominatie is, zoals ik al eerder aangaf, belangrijk."

- Waar ben je nu mee bezig?
"Ik ben geïnteresseerd in idealen. Ik overweeg daarom sterk om mijn volgende boek te schrijven over iemand met krachtig ontwikkelde idealen, zo sterk dat het voor die persoon zelf eigenlijk ook niet meer leuk is. Maar die persoon heeft geen keuze, hij moet wel. Het kan overigens ook over een vrouw gaan. Vrouwen met idealen zijn ook interessant. Het moet een soort biografisch reisverslag worden. Een vruchtbaar genre, al met al."

- Waar sta je over tien jaar? Wat heb je bereikt en wat doe je dan?
"Over tien jaar heb ik een hele reeks boeken geschreven en ben ik bezig met nog een boek. Als mensen vragen: hoezo schrijf je nog een boek dan zou ik, hoewel ik pas één boek geschreven heb, antwoorden dat ik nooit genoeg zal krijgen van boeken schrijven. Wie schrijft, die blijft zeggen ze wel eens. Mijn haar zal daarnaast heel lang zijn en ik neem ook een bril. Als ik geen bril draag, merk ik de laatste tijd, zie ik 's avond bar weinig. Dat moet ik in de toekomst zien te voorkomen. Ik denk dat ik opteer voor een stevig montuur, een beetje zoals Herman Brusselmans."

- Wat ga je doen tijdens de Cultuurnacht?
"Recht voor zijn raap voorlezen uit eigen werk tot de mensen wenen, dan ben ik pas tevreden."