Het Bommel Boek, ook voor niet Bommellaars

CENTRUM - Het voelt goed, het Bommel Boek. Lekker gewicht, haast biervilten kaft, een rug van linnen. 200 pagina’s stevig dik papier. Woensdagavond presenteert café de Bommel hét boek. Daarmee besluit eigenaar Bas Verberk een traject dat bijna twee jaar in beslag heeft genomen. “Ik ben er blij mee.”

Het is een dinsdagmiddag zoals alle anderen. Buiten is het druilerig, maar al was het zonnig, binnen in de Bommel gaan de jaargetijden en uren van de dag al snel aan je voorbij. De vaste gasten zitten op hun vaste plek. Met een kop koffie, of een voorzichtig eerste biertje.

Plexiglas
Verberk schroeft het allereerste exemplaar achter de toog vandaan. “Die lag daar om de bezoekers lekker te maken”, vertelt hij. Een proefexemplaar, ingeklemd onder een plexiglasplaat, beschenen door een spotje met een Bommelbierglas. “Vanmiddag komt de rest.”

Al bladerend door het tweehonderd pagina’s dikke boek komt het café tot leven. Ook voor de niet frequente bezoeker van het café in de Halstraat. Vormgevers van Staynice, fotograaf René Schotanus en verschillende tekstschrijvers hebben hun best gedaan.

Gang laten gaan
“De eerste versie van het boek zag er ook heel anders uit dat de vijfde versie. Ze hebben er echt werk van gemaakt, ik heb ze gewoon hun gang laten gaan. Anders hoef je ook geen vormgever in te schakelen.”

“Het moest een boek zonder hoofdstukken worden, en geen jubileumboek”, vertelt de tweede generatie Verberk in de Bommel. Vader Cees nam in 2007 afscheid, na meer dan 25 jaar Bommel. Kort geleden vierde het café zijn dertigjarig bestaan.

Envelopjes
Uiteraard staat er een verhaal met Cees in, zoals er ook een verhaal met Bas in staat. “Maar het is vooral een boek met verhalen van onze gasten”, zo wijst hij op de envelopjes die bij de verschillende teksten staan. “Dat betekent dat het ingezonden verhalen zijn.”

Het zijn herinneringen aan reünies van vriendenclubjes, opgedane liefdes, over exposities van bekende en onbekende kunstenaars en acties, foto’s van feestavonden. Soms zijn het ook losse quotes.

’Klote bibber uit de bol johhe’
“Dat mensen een spreuk die op de muur van de toiletten was gekalkt nog herinnerden na vele jaren. ‘klote bibber uit de bol johhe’ is zo’n spreuk.” Hij staat prominent in het boek. “Met een extra drukgang, zodat de letters fluorescerend zijn. Dat maakt het extra mooi.”

Het boek is met zorg en aandacht gemaakt. Je zou zeggen dat Verberk na alle verhalen en foto’s duidelijk heeft wat het geheim is van zijn café. “Maar dat vind ik toch lastig om dat in één zin te omschrijven. Kijk naar deze foto’s.Van jong tot oud komt hier. Personeel dat enorm meeleeft en hier vaak jarenlang werkt. En misschien dat we niet alles volgens de horecaregels doen. Zo hebben we geen bedrijfskleding.Mischien is het wel zoals ik in het boek zeg. Een tijdloos café dat met zijn tijd meegaat. Want mensen zeggen dat hier niets veranderd, maar dat is natuurlijk niet zo.”

Kunst
Blijft Verberk tot zijn pensioen de heer van de Bommel? Hij weet het niet. “Ik heb geen idee wat ik tot mijn 65e doe. In mijn vrije tijd ben ik veel met kunst bezig. Ik maak veel werken van ijzer, zoals het beeld naast de bar. Dat doe ik na mijn werk. Voor mij is dat een manier om te verwerken wat ik meemaak. Maar het is nog lang niet zover dat ik daar mijn geld mee verdien.”

Nog een verhaal uit het boek. “Kijk hier, een brief van een vaste klant uit Amsterdam. Dat hij nog geen kaarten had voor de besloten vrijdagavond met carnaval. Met geld erbij. ‘Voor de zekerheid doe ik er vijf euro extra bij, voor het geval jullie de prijs verhoogd hebben’.”
Het toont de band die de gasten hebben met hun kroeg. “Dat maakt het ook weleens lastig.
Soms moet je mensen teleurstellen.”

Presentatie
Het Bommel Boek wordt woensdagavond gepresenteerd. Om acht uur begint het feest. “Met een live-verbinding met Cees, die zit in Afrika.”

Het Bommel Boek, 200 pagina’s dik, kost €22,50