Van Poppel heilig verklaard door supporters NAC

BREDA - Honderden supporters zijn donderdagavond bij elkaar gekomen om de de verdiensten van NAC-terreinknecht Hein van Poppel te eren. De terreinknecht is voor veel NAC-fans een levende mascotte geworden door zijn tomeloze inzet voor NAC, het Bredase voetbal en de jongens van de straat. Hoe een terreinknecht een voetbalgod werd.

Op het trapveldje van Westeinde spelen oude en nieuwe NAC-spelers vriendschappelijke potjes voetbal. Het veldje waarop wordt gespeeld is net daarvoor omgedoopt tot Heintje van Poppel veldje. Symbolisch, omdat dit veld door Hein dertig jaar geleden werd veranderd van stortplaats tot trapveldje.

Veel van het aanwezige mannen in het publiek begonnen ooit met voetballen bij Hein. Mannen zoals Emile de Leeuw. Hij speelde met Hein straatvoetbal bij de brugflat en herinnert Hein vooral als een fanatieke trainer. Wanneer er jongens niet aanwezig waren op de training dan ging Hein persoonlijk bij ze langs om te vragen wat er aan de hand was.

De sfeer is uitbundig en respectvol wanneer de grote held het veld op komt. Er wordt Bengaals vuur afgestoken en de supporters scanderen krachtig 'Heintje bedankt.' Hein laat het allemaal rustig op zich afkomen, zowel de felicitaties als de camera's die constant voor zijn neus lopen. Dat hij hierdoor het begin van de eerste wedstrijd niet kan zien, deert hem niet. Hier zit een nuchtere man die tegelijkertijd best begrijpt wat hij teweeg heeft gebracht.

Een journalist stelt en paar vragen. Hein kan door zijn ziekte nauwelijks praten, dus de interviewer houdt het simpel. Is dit jouw buurtje? Is dit typisch NAC? Ja, Westeinde is zijn wijk. En ja, dit is typisch NAC. Op de achtergrond wordt het eerste doelpunt van de avond gescoord.

Oud-doelman Ton van Eenennaam is de man die verantwoordelijk is dat Hein terreinknecht is geworden nadat hij met pensioen ging bij de BSW. Hij roemt vooral zijn verbindende kwaliteiten tussen de wijken en de club: "Hij was iemand die de jongens stil kreeg, naar hem luisterden ze wel. Hij kreeg dingen voor elkaar die andere niet lukte, hij was wat je zegt echt een naam in de wijk."

Of hij nog een mooie anekdote weet over Hein? "Toen mobiele telefoons er net waren hebben we ooit eens een telefoon laten overgaan en Hein daarna een afstandsbediening gegeven. Daar heeft hij wel een minuut tegen aan lopen praten!"

Op het veld gaat het eerbetoon verder. Met wedstrijdjes tussen de verschillende straten. En met spandoeken voor Hein aan de hekken. 'Hein zijn hart = geel met zwart'.