Zanger Lloyd Cole. foto Kim Frank
Zanger Lloyd Cole. foto Kim Frank

‘Veel cafés in Breda? Mooi, ik zie er naar uit’

Cultuur

Ja mensen, er komt een levende legende naar Breda. Nee, geen Jacques Herb, maar Lloyd Cole dit keer! In 1984 debuteerde Lloyd Cole & The Commotions met Rattlesnakes. De plaat staat bekend als een van de allerbeste debuutplaten ooit. Bijna dertig jaar en twaalf albums verder is de in Amerika woonachtige Brit komende zondag voor het eerst in Breda (Mezz, aanvang klokslag 20.00 uur) te bewonderen. Auteur en uitgever Martijn Jas, ooit voorzitter van de Lloyd Cole Information Service, zocht hem speciaal voor BredaVandaag.nl alvast op in Beveren.

Dit is de grootste Europese solotoer die je ooit hebt gedaan, 52 concerten in elf weken tijd. Je bent nu ruim over de helft. Gaat het nog een beetje, meneer Cole?
“Ja, ik mag niet klagen. Het is de afgelopen tijd nogal hectisch geweest. Gisteren was een van mijn weinig vrije dagen. Ik heb een potje golf gespeeld op een baan in de buurt van Eindhoven. Weet niet of het goed ging, het was nogal mistig.”

Die drukte heeft alles te maken met je nieuwe album, Standards…
“Ja, Standards krijgt meer aandacht dan mijn vorige platen. Meestal schrijven de muziekrecensenten aardig over mijn werk, maar over Standards is iedereen wel heel enthousiast. Met als gevolg dat ik wat meer interviews moet doen en er meer mensen op mijn concerten afkomen. De zaken staan er weer wat beter voor. Mijn carrière gaat niet in een rechte lijn naar beneden, gelukkig maar, het is meer op en neer. Met Standards zit ik nu weer in een ‘up’.”

Net voordat Standards uitkwam zei je dat dit je laatste poging is om een grotere groep mensen te bereiken…
“Ja, platen maken kost mij meestal geld. Ik ben er een jaar mee bezig en de vraag is of ik dat ooit terugverdien. Het zijn lastige tijden in de muziekbusiness. Daarom treed ik zoveel mogelijk op, dan weet ik in ieder geval dat er wát geld in het laatje komt.”

Je stond voor het eerst sinds jaren weer in de Britse hitlijsten, weliswaar maar 1 week, maar toch… Veel uitverkochte zalen, de poging lijkt nu al geslaagd.
“Pas in het voorjaar weet ik echt of het de moeite waard is geweest om eerst een intensieve promotietoer te doen en daarna nog een reeks van concerten. Het is leuk als je weer eens met je gezicht op de cover van een muziekblad staat, maar of het wat oplevert, dat is nog steeds de vraag.”

Is dat ook waarom je nu zonder band speelt?
“Niet dé reden. Het idee om met drie of vier man een paar maanden opgescheept te zitten, beangstigt me. Het is zo’n gedoe. Ik kan moeilijk voor en na ieder concert zeggen: ‘Dag jongens, tot morgen weer’. Zo werkt dat niet, je maakt deel uit van een team.
Deze optredens waren al geboekt ruim voordat Standards uitkwam. Natuurlijk, op de nieuwe plaat is geen akoestische gitaar te horen. Het is echt een rockplaat. Maar als ik met een band was gekomen, was ik nu misschien al failliet.”

Ik zag je laatst op de BBC bij Later With Jools Holland wél met een band
“Ja, met The Leopards. In januari geven we in Groot-Brittannië vier concerten. Dat tv-programma was een mooie oefening. Wie weet bevalt het en worden het er meer.”

Zijn het oude fans uit het Commotions-tijdperk die je weer hebben herontdekt?
“Dat denk ik wel. Na de shows signeer ik cd’s en in België heb ik al vaak gehoord: ‘De laatste keer dat ik je zag was op Torhout-Werchter’. Dat moet dan in 1985 of 1986 zijn geweest.
Een reünie met The Commotions zit er niet in, wel zijn we bezig met een verzamelbox waarop nummers en ‘outtakes’ komen die nog nooit op plaat zijn verschenen. Met Blair Cowan, de toetsenist, werk ik nog steeds graag. En het zou best kunnen dat ik met Neil Clark (de gitarist van The Commotions, MJ) weer eens iets ga doen. Wat dat betreft: ik had The Commotions nooit willen verruilen voor The Smiths of The Cure. Ik heb veel aan de band te danken.”

Zondag sta je in Breda. Daar ben je zeker nooit eerder geweest?
“Nee, ik ben benieuwd. We zijn de dag erna vrij en blijven een extra dagje in Breda. Ik ben al aan het rondkijken voor een mooie golfbaan. Vertel eens iets over de stad…”
Het is de negende stad van Nederland, er zijn heel veel cafés, een mooie kerk en markt en met NAC heeft het de meest unieke voetbalclub van Nederland…
Lloyd Cole roept naar zijn geluidsman. “Hoor je dat? Breda barst van de cafés. Klinkt goed. Mooi, ik zie er nu al naar uit.”

Lloyd Cole in de Mezz in Breda. Zaal open om 19.30 uur. Aanvang 20.00 uur. Einde: 22.20 uur. Kaartjes € 19,00.