Yvonne de Heer-Seveke, lijsttrekker. foto Perry Roovers
Yvonne de Heer-Seveke, lijsttrekker. foto Perry Roovers

Lijsttrekker De Heer: ‘In de politiek door Rita’

Politiek gemeenteraadsverkiezingen

BREDA - In de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen interviewt BredaVandaag.nl de lijsttrekkers. Wie zijn ze, waar komen ze vandaan en wat drijft ze. Deze keer: Yvonne de Heer-Seveke, TROTS/OPA (Ouderen Poltiek Actief).

“Het verbale en naar buiten treden, dat heb ik van mijn vader, net als het makkelijk contacten kunnen leggen. Van mijn moeders kant heb ik het eigenwijze, het gezond wantrouwen en niet meteen alles aannemen en geloven. Ook het opkomen voor de zwakkere heb ik van haar, omdat zij dat nodig hebben. De sterke kan het zelf aan. Zij liet je altijd vanuit het standpunt van een ander kijken naar de situatie om op die manier inzicht te krijgen.”

Ginneken
“Sinds mijn vijfde woon ik in Breda, in het Ginneken. Ik ben op 17 juli 1944 geboren in Doetinchem. Leeftijd vind ik totaal onbelangrijk. Het gaat erom wat je doet en wat je kunt. Mijn vader werkte bij Vredenstein en was onder andere verantwoordelijk voor het buitenland, Breda was een praktische plaats, vandaar dat we hier terecht zijn gekomen. Ik ben de oudste van negen kinderen, ik heb vier broers en vier zussen.”

“Ik heb als kind op de montessori gezeten en daarna met de meisjes op de Jacinthaschool aan de Fatimastraat. Ook op de middelbare school waren de meisjes en de jongens gescheiden. Ik begon op het OLV, daarna het Mencia voor de meisjes. Het was de omwenteling. Ik weet nog dat ik bij het Mencia als kleinste in de eerste klas mede de vlag mocht hijsen.”

Verenigingsmens
“We werden zelfstandig gelaten door mijn ouders. Ik was op school al voorzitter van de leerlingenraad, bij het hockey was ik captain. Ik ben een verenigingsmens, hou van een team, maar heb wel vaak een voortrekkersrol. Daar was ik goed in.”

“Vanuit het hockey organiseerden we na schooltijd feestjes in de achterzaal bij Boerke. Dan nodigden we bandjes uit. Dat werd later Roaring Twenties en vervolgens, toen professionals zich ermee gingen bemoeien, het Jazz Festival.”

“Na de middelbare school heb ik verschillende opleidingen gedaan. Verpleging, een jaar Schoevers, sociale academie en voor het jeugdhockey een opleiding tot jeugdhockeytrainer. Daarna heb ik psychologie gestudeerd in Utrecht en gezinstherapie in Amsterdam. Ik heb gewerkt bij Byron Jackson in Etten-Leur en bij het ministerie van justitie. Daar was ik verbonden aan het Rijksinternaat in de wetenschappelijke staf. Later deed ik de aansturing van de JJI. Ik heb ook kinderrecht gestudeerd.”

Werken en studeren
“Ik heb altijd werken en studeren gecombineerd. Zo heb ik ook vijf jaar voor De Stem gewerkt. Daar haalde ik met mijn solex ‘s avonds elk uur foto’s en kopij van het station en ging ik met fotografen mee als er iets was gebeurd. Als dat niet zo was, dan kon ik studeren terwijl ik wachtte aan de Reigerstraat.”

“Ik heb drie kinderen. Dat was met het werk van mij en mijn man, die in 2006 is overleden, altijd een kwestie van de agenda’s naast elkaar leggen. Het was vanzelfsprekend voor mij dat ik bleef werken. Dat deden veel studerenden. Ik heb in het buitenland gewoond en ben nu geregeld op Curacao, waar ik ook huisjes verhuur.”

Commissies
“De politiek ben ik pas in 2012 in gegaan. Daarvoor heb ik na een vraag van mijn oud-collega bij justitie Rita Verdonk de afdeling Breda opgezet van TROTS. Ik heb dat gedaan tot aan de verkiezingen van 2010. Ik heb de groep bij elkaar gezocht en het overgedragen aan Gaston de Jong, daarna heb ik me er niet meer mee bemoeid. In 2012 bleek het niet meer zo te lopen en heb ik mezelf laten beëdigen voor alle commissies.”

“Door Rita ben ik in de politiek geraakt. Mijn ouders waren niet politiek actief, ze stemden zeker wel en hadden er tegen de verkiezingen wel een babbel over, maar ze drongen dat niet op. Ik heb wel voor D66 en Hans van Mierlo gecollecteerd toen hij vanaf de Ginnekenweg begon met zijn partij. Dat deden we met de Ginnekenaren.”

“Ik weet niet of ik een politica ben, maar ik weet wel wat Bredanaars belangrijk vinden en wat ze willen behouden. Ik ben in 2013, toen ik al commissielid was, doorgegaan met de partij, omdat ik vind dat je moet afmaken waar je aan begonnen bent. Ik vind ook dat er te weinig naar echte Bredanaars wordt geluisterd. Bredanaars zeggen al snel ‘laat maar zitten’. Dat betekent niet dat ze het niet belangrijk vinden. Daar moet je mee om weten te gaan.”

Ambassadeurs
“De uitdaging is om Breda op de kaart te laten staan als stad waar het bruist. Breda staat bekend als stad waar het gezellig is en waar elk weekend wat te doen is. Ambassadeurs als De Stilte en MOTI die in het hele land en daarbuiten Breda uitdragen moeten we koesteren. Ook moeten we jong en oud samen laten werken. Bij ouderen zit zoveel kennis, dat moet je gebruiken. Dat mensen nu meer zelf in actie moeten komen, daar sta ik helemaal achter. Dat is ook goed voor het sociale leven, mensen komen met elkaar in contact. Goede zaken hoeven ook niet altijd meteen geld te kosten.”