Peter Elbertse is lijsttrekker van CDA Breda voor de verkiezingen van 19 maart.
Peter Elbertse is lijsttrekker van CDA Breda voor de verkiezingen van 19 maart. Wijnand Nijs

Lijsttrekker Elbertse: 'De zorg is een majeure uitdaging'

Politiek gemeenteraadsverkiezingen

BREDA - In de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen interviewt BredaVandaag.nl de lijsttrekkers. Wie zijn ze, waar komen ze vandaan en wat drijft ze. Deze keer: Peter Elbertse (CDA).

“Ik ben geboren in Utrecht op 30 juli 1952 en opgegroeid in Vreeswijk, het latere Nieuwegein. Ik was het nakomertje in een gezin met drie kinderen. Mijn zussen zijn 15 en 12 jaar ouder. Ik ben opgevoed door mijn moeder en een beetje door mijn zussen. Mijn vader overleed toen ik tien was, ik heb hem dus niet erg goed gekend. Hij heeft een lang ziekbed gehad.”

“Ik heb altijd een goede band gehad met mijn moeder. Ze overleed in 1993. Zij draaide in haar eentje het gezin, dat was niet gemakkelijk. Daar heb ik alle respect voor. Ze werkte in de zorg en pakte wat ze pakken kon aan diensten. Dat ging ook wel, met mijn zussen nog thuis.”

Stuurman
“Ik heb in Utrecht de MTS gedaan, daarna ben ik naar de Kust-, Rijn- en Binnenvaartschool gegaan in Rotterdam en ben ik gaan varen. Vanaf mijn achttiende heb ik vier jaar lang gevaren op een schip dat langs de kust naar Finland ging. Ik was stuurman. Uiteindelijk vond ik dat met zo’n klein groepje op een schip een beetje te beperkt.”

“Doordat ik thuis kostwinner was, hoefde ik ook niet in dienst. Dat was wel een geschiedenis. Op de dag dat ik me zou aanmelden, kreeg ik een telegram dat ik toch niet hoefde en kon ik gaan varen. Mijn eerdere verzoeken waren afgewezen, dus dat was wel een verrassing. Ik had mijn spullen al gepakt.”

“Van mijn moeder heb ik het optimisme meegekregen. Zij zag altijd mogelijkheden om de touwtjes aan elkaar te knopen, ging niet haar hand ophouden. Volgens mij heeft ze ook nooit een uitkering gehad. Doordat ze alleen was, ben ik ook snel baantjes gaan zoeken. Zakgeld had ik daardoor niet nodig. Het doorzetten, voor jezelf zorgen, dat heeft ze wel meegegeven.”

“Zelf heb ik drie kinderen. Ik ben getrouwd geweest en heb nu een vriendin. Alleen mij jongste dochter heeft in Breda op school gezeten.”

New York Pizza
“In 1997 ben ik naar Breda gekomen. Ik werkte daarvoor onder meer bij een zand- en grindbedrijf gewerkt en bij Verkerk Keukens. Daarna ben ik voor mezelf begonnen. Eerst in meubels en nadat ik dat verkocht had kwam de kans om New York Pizza in Breda te kopen. Ik dacht dat een paar maanden te doen, maar dat werd langer. Uiteindelijk kocht ik het pand aan de Ginnekenweg. Dat hoopte ik te verkopen nadat we naar de Boschstraat waren verhuisd, maar de crisis bleek toch wat heviger.”

“Mijn moeder was niet politiek actief. Van huis uit ben ik katholiek opgevoed en heb ik wel KVP en later CDA gestemd. Ik ben altijd wel maatschappelijk actief geweest. Ik kan het nooit laten om mijn vinger op te steken. In Alphen aan de Rijn, waar ik ook een tijd heb gewoond, heb ik in het bestuur van een vereniging gezeten.”

Platform Ginnekenweg
“In 2004 of 2005 hebben we met een aantal ondernemers aan de Ginnekenweg een platform opgericht voor reconstructie. Daarvoor kregen we in eerste instantie niet de handen op elkaar, maar uiteindelijk bleek dat het met veel overleg wel kon. Zonder enig bezwaar is het plan toen goedgekeurd. Dat was een mooi project waarmee ik ook de politiek heb leren kennen. Je zit dan alleen aan de vragende kant. Daarom ben ik in 2009 naar het CDA gestapt en op de lijst gekomen.”

“Ik stond in 2010 op de twaalfde plek, onverkiesbaar. Omdat Aldo Voorn en Irene Verkuijlen opstapten en Janus Oomen wethouder werd in Drimmelen nadat hij terugkeerde in de raad, kwam ik in de raad. Daarvoor was ik al even commissielid. Daar had ik me helemaal in vastgebeten.”

“Een stad besturen, is het mooiste dat er is. Eigenlijk zou iedereen dat eens moeten doen, al kan dat natuurlijk niet. Je stuurt mee, je ziet ook dingen veranderen. Bijvoorbeeld met de motie van het Breda’s Museum, destijds. Dat leek af te stevenen op sluiting, maar dat is niet gebeurd. Kijk ook naar het Buurthuis van de Toekomst.”

Dynamische stad
“Wat er niet moet veranderen? Het stereotype bourgondische. Maar een stad is altijd in beweging. Je leeft in een dynamische stad. De uitdaging voor Breda is werkgelegenheid. Dat is de basis. Als je geen werk en inkomen hebt stapelen de problemen zich vaak op. Dat, en de zorg voor mensen. Door de landelijke PvdA en VVD wordt er 40 procent bezuinigd op huishoudelijke verzorging, dan is het gevolg dat daar geld bij moet. Partijen die het dan lokaal over lastenverlichting hebben, vertellen geen reëel verhaal. Die zorg is echt een majeure uitdaging. Wij kunnen het voor dit geld niet doen, maar moeten wel onze verantwoording nemen.”

“Ook op cultuurgebied moeten we aan de slag. Samenwerking tussen de culturele instellingen is de enige weg. Nu wordt het geld verdeeld en hebben de musea bijvoorbeeld net genoeg geld om de achterdeur open te houden.”