De uitzwaaigroep van Freek en Tim Haverman. foto Freek Haverman
De uitzwaaigroep van Freek en Tim Haverman. foto Freek Haverman

Wereld zonder kopzorgen: Vakantiegevoel in Zundert

Blog

BLOG - De Bredase neven Freek en Tim Haverman lopen naar Portugal, via Santiago de Compostella. Tijdens deze meer dan 2600 kilometer lange wandeltocht voor het goede doel houden ze een blog bij voor BredaVandaag.nl. Vandaag, week 1. Afscheid nemen.

Zondagochtend 6 juli, 09.00 uur. De wekker heb ik ’s nachts iets verzet. Door het feest dat uitbarstte na winst van Nederland op Costa Rica lukt het pas rond 3 uur ’s ochtends in slaap te vallen. De tas is al ingepakt, dus na een snelle douche en ontbijt kan ik het terras van de Bommel (waar we naastwonen en waar ik werk) buitenzetten. Want vandaag vertrekken wij, Tim en Freek, naar Cabo da Roca. Nouja, in etappes. Deze eerste dag lopen we samen met vrienden en familie naar Zundert.

Vanaf tien over tien komen de eerste dagwandelaars aan en een half uur later staan er zo’n zestig man koffie te drinken. Van de vermoeiheid die we hadden bij het opstaan is niks meer over. De adrenaline giert door ons lichaam. Fantastisch dat er zoveel man staat om afscheid te nemen of mee te lopen naar Zundert. Zelfs de verslaggever van Omroep Brabant is vroeg uit zijn bed gekomen om verslag te doen van ons vertrek.
Ik spreek kort de mensen toe, er wordt een foto gemaakt voor de BN de Stem en dan vertrekken we met 46 wandelaars. De route in Breda loopt over de Grote Markt, via de Eindstraat, door de winkelstraat naar het Ginneken.
Vanaf de Duivelsbruglaan verlaten we vervolgens Breda via het markdal. De groep is uitgelaten, iedereen heeft er zin in en het is goed weer. Alles ziet er naar uit dat dit een topdag gaat worden.

Hoewel je niet altijd de kortste route pakt als je de Santiagoroute afloopt, komen we er al snel achter dat het voordeel is dat je niet langs drukke wegen loopt. Nee we lopen langs pitoreske weggetjes via Galder naar de Paters in Meersel-Dreef. We stoppen hier om wat te drinken. Eenmaal onderweg lopen we tot twee keer toe de verkeerde kant op. Na twee uur komt iedereen moe, maar voldaan aan in Zundert. Niemand van ons is nog nooit zo blij geweest in Zundert aan te komen. Vooral het laatste uurtje was voor velen nog even lastig. Bij de één is het de vermoeidheid van 27 kilometer lopen na een korte (feest)nacht, bij de ander zijn het (de verkeerde) schoenen.

We hebben er vijf en half uur over gedaan. Bij Hotel-Eetcafe de Roskam drinken we met zijn allen nog een biertje. Als de eigenaresse hoort wat ons (loop)doel is biedt ze ons een gratis overnachting aan. De eerste drie dagen lopen twee vrienden van ons nog mee naar Antwerpen, dus met zijn vieren blijven we achter in Zundert.

Later op die avond lopen we rustig door Zundert, na te genieten van deze eerste dag. Hoewel het hard begon te regenen zodra we aankwamen, is het weer later op de avond droog en zonnig. Ik moest denken aan mijn stiefmoeder en tante, die noodgedwongen hebben geleerd met de kleine dingen gelukkig te zijn. Want hemelsbreed nog geen twintig kilometer van huis, ’s avonds lopend door Zundert kan het opeens zijn dat je een enorm vakantiegevoel hebt. Prachtig! We zijn dolgelukkig met het hier en nu, maar voelen een beetje spanning voor de toekomst. Net als onze moeders dat hebben.

Voor meer informatie over de voetreis van Tim en Freek, kijk op www.wereldzonderkopzorgen.nl of volg ons via http://facebook.com/wereldzonderkopzorgen en dit wekelijkse blog.