Pro-Gaza demonstratie Breda verloopt rustig en vredig

BREDA - De pro-Gaza demonstratie in Breda is zonder problemen verlopen. De protestmars werd bezocht door een krappe 300 man, tientallen mensen van de pers en een paar dozijn politiemensen. De nadruk lag tijdens de toespraken vooral op de universele mensenrechten en de morele overwinning van de Palestijnen

De opkomst valt met een paar honderd man een klein beetje tegen, vindt ook patoor Jan Hopman. “Breda is geen actiestad, dat zie je wel weer.” Veel heeft volgens Hopman te maken met het feit dat Nederland een consumptiemaatschappij is. “Mensen hebben veel commentaar, maar willen geen actie ondernemen."

Hopman begroet even later wethouder Bob Bergkamp. Deze komt, ondanks een minipleidooi van Hopman, alleen kijken en niet demonstreren. “Ik wil gewoon weten wat er in mijn stad gebeurt.” Gevraagd naar zijn eigen standpunt verwijst Bergkamp naar het opiniestuk van Basile Lemaire dat onlangs geplaatst werd op BredaVandaag.nl.

Nadat het publiek is gemaand om naar het podium te komen beginnen de eerste sprekers met hun speech. Opvallend hierbij is dat in alle toespraken wordt gesproken over de morele overwinning die de Palestijnen hebben behaald op Israël. Maarten Jan Heijmans rept van een overwinning van Hamas. “Je strijdt niet voor niets. Israël heeft verloren, deze slag is voor Hamas.” Volgens Heijmans weten de Gazanen nu dat ze Israël niet langer  hoeven te vrezen. Che Brandes-Tuka zegt dat het verzet in Gaza door de aanvallen zelfs sterker is geworden. “De Palestijnen zitten nog steeds in Gaza en Hamas is de leidende organisatie, of de tegenstanders dat nu leuk vinden of niet.”

Ook doen alle sprekers een beroep op de universele mensenrechten en zeggen dat ze niks tegen joden in het algemeen hebben.  “We hebben ook vrienden in Israël, want het is het menselijke dat ons deelt”, zegt Jamal El Kaddouri  geëmotioneerd waarna hij in tranen uitbarst. Het levert hem een applaus op van het publiek. Hij is niet de enige die zijn emoties voor het publiek niet kan bedwingen. Ook Anja Meulenbelt verlaat snikkend het podium.

Farid Bouchlaghmi  begroet het publiek met een Salaam, shalom en vrede. Fel is hij op de zwijgende meerderheid die toestaat dat Israël de Palestijnse gebieden bezet. Heijmans probeert het leed van de Palestijnen wat inzichtelijker te maken en schetst het beeld van 85 Palestijnse families die door de aanvallen van Israël  zijn omgekomen. Abu Jahjah spreekt in zijn speech zelfs van een genocide van een koloniaal racistische apartheidsstaat.

Anja Meulenbelt heeft vooral een positieve boodschap voor het publiek. “Jullie zijn het geweten van Nederland. En als geweten van Nederland zijn we ervoor verantwoordelijk dat deze massaslachtingen niet meer voorkomen. Blijf waakzaam, blijf alert. De macht van de straat heeft ook in Vietnam en Zuid-Afrika gewonnen.”

Hierna is het tijd voor de protestmars. Net als de voordrachten op het Kasteelplein verloopt deze gemoedelijk. Het publiek scandeert “Boycott Israel!” en “Free Palestine!” Op de Slotjesbrug stopt de stoet een moment om symbolisch een slot op te hangen voor meer liefde in de Palestijnse gebieden. “Palestijnen moeten gewoon hun land terugkrijgen”, roept een man opgewonden.

Wanneer de groep even later de brug passeert beginnen een paar jongens aan het begin van de stoet “Allah Akbar” te schreeuwen. Een bezorgde blik van Farid naar achteren is echter genoeg om dit te laten stoppen. Het universele karakter van de demonstratie is gered. 

De opkomst was wellicht aan de lage kant, maar qua organisatie en uitvoering was de Pro-Gaza demonstratie een succes en een schoolvoorbeeld van hoe het ook kan.