Op naar de Singelloop: het verhaal achter de tijden en klasseringen

Hardloper Jeroen Maas uit Breda bereidt zich voor op de Singelloop, waar hij de halve marathon loopt. In de aanloop daarnaar toe blogt hij over zijn trainingsweken. Deze week: de strijd tegen blessures

“It’s strange to come back to racing and run a time that is not your best, or even close to your best, but to accept the time.  The competitor in me is a bit embarrassed but the realist in me is satisfied.” - Kara Goucher

Zondag – Net als Kara Goucher, een top Amerikaanse marathonloopster, stond ik vandaag weer aan de start van een wedstrijd. Vier weken na de kneuzing van mijn ribben en na vele maanden met allerlei kwetsuren. Kara stond aan de start in Philadelphia, ik in Amsterdam voor de Dam tot Damloop. Twee atleten met een verschillende achtergrond en niveau, maar allebei leveren we deze strijd.

Een strijd die veel atleten leveren, de strijd tegen de gezondheid. Iedereen die blessures heeft gekend, weet dat fit zijn een heilig gegeven is. En dat fitheid gecombineerd met passie en talent tot prachtprestaties kan leiden. Daar klappen mensen voor, daarom vinden mensen je belangrijk. Het zijn echter de verhalen achter de tijden en klasseringen die mij werkelijk inspireren.  Die verhalen helpen me om op het juiste pad te blijven en te blijven doen waarvoor ik gemaakt ben, lopen.

De Dam tot Damloop was dan wel een race, maar voor mij meer een fitheidtest. Dat herhaal ik tegen mezelf nu  ik op een bankje zit bij te komen. De tijd, 54.16 minuten over 10 Engelse mijlen,  is minuten verwijderd van mijn pr. Maar net als bij Kara is de realist in me tevreden. Mijn focus is gezond worden. Ik ben bijna 100% fit. Mijn hielblessure is bijna verleden tijd. Ik heb hier meer dan anderhalf jaar last van gehad. De oorzaak was niet zomaar gevonden en het helen zelf duurde langer dan verwacht.

Mijn ribben voelden de laatste 2 kilometer wat stram aan, maar hebben me niet belemmerd in mijn prestatie. Bovenal was dit een goede training op weg naar de halve marathon in Breda. De omstandigheden waren lastig met veel wind tegen. Ik weet dat als ik voldoende rust neem richting Breda en mijn hiel nog meer verbeterd, ik tot een mooie prestatie kan komen in mijn thuisstad. Het was een goede test. Dat ga ik even vieren op Breda Barst vanavond!

Maandag – In de ochtend ben ik een paar uren vrij van werk. Dat wordt dus een heerlijke ochtendtraining. Meteen uit bed ga ik op weg naar het bos voor een easy run van 50 minuten. Mijn bovenbenen voelen stram aan. Ik heb gisteren toch wat geleden. Na het werk ga ik naar mijn chiropractor. Hij behandeld mijn rechterbeen en rechterhiel stevig. Het voelt beter en beter aan. Ik kan me niet meer herinneren dat ik beide benen volledig heb kunnen gebruiken tijdens temporuns. Zal dit toch nog goed gaan komen richting Breda? Een jaar nadat ik met de behandelingen ben gestart bij de chiropractor?

Dinsdag – Weer een paar uren vrij van werk. Nu een minder leuke activiteit, namelijk in de stoel liggen bij de mondhygiënist. In de avond heb ik mijn eerste tempotraining van de week gepland. Zeven keer drie minuten. Een kort programma om mijn lichaam het herstel te gunnen van de race van zondag. Het voelt makkelijk aan, ondanks dat mijn bovenbenen nog pijnlijk zijn.

Woensdag – Geen run vandaag. Na het werk ga ik meteen door voor een kraambezoek. Prachtige baby, prachtige ouders. Love it.

Donderdag – Weer een tempotraining na het werk. In de laatste twee weken richting Breda plan ik wel geen zware trainingen meer. Ik doe een ‘medium’ tempotraining, namelijk 4 series van 6 minuten -2 minuten met als pauze 2 minuten joggen. Ik probeer mezelf in te houden. Aanstaande zondag heb ik een race staan, dus de spieren moeten niet teveel leiden.

Vrijdag – Normaliter mijn looprustdag, maar omdat ik woensdag niet gelopen heb, ga ik vandaag toch de deur uit. Het wordt een lange duurloop van 90 minuten. Het gaat heel makkelijk. Onderweg kom ik nog mijn trainer tegen, leuk!

Zaterdag – Uitslapen van een vermoeiende werkweek. Dat is mijn eerste opdracht. Daarna ga ik wat loslopen. Morgen staat de Singelloop op het programma. Niet de ‘echte’ in Breda, maar die in Utrecht. Een race over 10 kilometer. In tegenstelling tot de race van afgelopen zondag wil ik in Utrecht meer het gas opentrekken en er meer een snelheidsprikkel  van maken dan een fitheidtest. Ik heb vertrouwen in mijn lichaam. Het moet een goede laatste prikkel worden voor Breda. Daarna is het werk gedaan en kan ik uitrusten voor Breda.