Zo komen de asielzoekers te wonen in AZC de Boschpoort

BREDA - De eerste asielzoekers komen woensdag 22 oktober aan in het asielzoekerscentrum in voormalige gevangenis de Boschpoort. De laatste verbouwingen zijn voltooid en de kamers zijn klaar.

- Bekijk hier de foto's die BredaVandaag eerder maakte in de Boschpoort. 

Volgens Robert Ploeg, woordvoerder van het COA, arriveren er woensdag ongeveer 50 mensen. De komende dagen loopt het totaalaantal bewoners tot ongeveer 170 mensen. “Dat gaat om mannen, vrouwen, kinderen. Ze komen vanuit het hele land. Sommige met busjes, anderen op eigen gelegenheid met het OV. Morgen gaan de eerste hun plekje zoeken.”

Sober, maar voldoende
Het gebouw heeft uiterlijk nog steeds veel weg van een gevangenis. “Ja, zo ziet het er wel een beetje uit. Maar dat is het absoluut niet. Iedereen heeft zelf een sleutel van de kamer en is vrij om te gaan en staan waar ze maar willen. Een gevangenis kun je niet uit.”

“Maar het is niet dat het eruit ziet als een Ikea-catalogus”, gaat Ploeg verder. “We zijn geen kussens gaan kopen of zo. Gezellig is het dus niet. Maar op het moment dat er bewoners komen gaat het al wat meer leven. Ze moeten er zelf iets van maken, dat willen we ook uitstralen.”

Er zijn verschillende keukens met potten, pannen, een fornuis en een aantal magnetrons. Ook hier wordt zelfredzaamheid verwacht. “De bewoners moeten zelf koken, zelf opruimen en zelf schoonmaken. Dat gaan wij niet doen.” De inrichting is sober, maar voldoet.

Dat geldt ook voor de kamers waar mensen gaan wonen. Die bevatten een stapelbed, nieuw beddengoed, schoonmaakspullen, een douche- en wc-ruimte, een heel klein televisietje en een koelkast. “Iedereen heeft z’n eigen koelkast, ja. Ik weet niet of je wel eens in een studentenhuis hebt gewoond, maar als je een gemeenschappelijke koelkast hebt verdwijnt er van alles. Dat is hier niet anders.”

Dagelijkse gang van zaken
Elke asielzoeker krijgt 50,- euro leefbudget per week. Daarvan moet alles gekocht worden, dus ook eten en kleding. Het COA zorgt ervoor dat ze een keer per dag een uurtje op de computer kunnen om bijvoorbeeld contact op te nemen met familieleden die in het buitenland zijn. Daarnaast is er regelmatig een doktersspreekuur en moeten er op den duur fietsen komen. “Bijvoorbeeld voor de kinderen die naar school gaan.”

Het is niet zo dat asielzoekers telefoons van het COA krijgen. “Mensen vergeten vaak dat Syrie voor de oorlog ook gewoon een hoogontwikkeld land was. Daar hebben ze gewoon smartphones vaak, en die nemen ze mee naar Nederland. Dan kopen ze zo’n Lebara-simkaart en kunnen ze in ieder geval gratis naar elkaar bellen. Dat zien we heel veel. Er worden hier namelijk ook gewoon vriendschappen gesloten.”

Ontvangst in de buurt
Over de ontvangst in de buurt maakt Ploeg zich niet al te veel zorgen, al snapt hij wel dat het wennen is voor omwonenden. "Natuurlijk. Er komt opeens een nieuwe, onbekende groep mensen in de buurt wonen. We blijven dan ook scherp letten op hoe het gaat en hebben met de politie afgesproken dat er gepatrouilleerd wordt in de wijk. Door hen, maar ook door mensen van het COA. Daarnaast zijn we gewoon bereikbaar. Als er iets is, hopen we ook dat buurtbewoners contact opnemen. Vervolgens ondernemen we actie als dat nodig is.”

Daarnaast zijn er ook positieve geluiden. Zo heeft het Welkomstcomité Breda paraplu’s aangeboden aan het AZC. “Die kunnen ze ook wel goed gebruiken met dit weer”, lacht Ploeg. En nu? Nu is het afwachten tot de asielzoekers er zijn. “Dan kunnen ze even tot rust komen, want dat is nodig.” Al gaan er wellicht ook een paar bij de najaarskermis kijken.