Het ‘eerbeTeun’ in beeld (foto’s)
NACBREDA - De zo’n drieduizend aanwezigen in het Rat Verlghstadion waren getuige van een vrolijk eerbetoon - of in de hashtag van NAC ‘EerbeTeun’ - aan oud-speler Anthony Lurling, ook wel Teun.
Het was zomeravondvoetbal in de meest positieve zin van het woord. Met een voor dit soort wedstrijden voor de hand liggende uitslag: 8-3, maar da’s logisch. Want juist bij dit soort potjes komt het blije voetballertje in iedereen naar boven. En die wil alleen maar aanvallen en doelpunten maken.
Een liefhebber, zo kun je Lurling wel noemen. In de voetballerij betekent dit dat je je niet laat leiden door het grote geld en wat daarbij de juiste transfer is, maar door de wens om lekker te ballen en je goed te voelen. En dat deed Lurling.
Lurling volgde zijn hart en dat bracht hem bij NAC, waar hij uitgroeide tot een volksheld en publiekslieveling. Juist omdat hij zich niet mooier voordeed dan hij was én omdat hij zei waar het op stond. Naar publiek, trainer en media. Het leverde openhartige verhalen op en prachtige uitspraken recht uit het hart.
Zoals toen hij eigenhandig een 1-3-achterstand omboog naar 5-3-winst. Met ‘Floor hoeft er alleen maar op te gaan zitten’ vatte hij zijn gevoelstoestand na die wedstrijd samen. Het is Teun. Geen dubbele bodem, geen rare spelletjes, gewoon openhartig. Dat levert je na een terugkeer naar je jeugdliefde Den Bosch en een gedwongen afscheid op je 38e een prachtige afscheidswedstrijd op in het Rat Verleghstadion.
En dat daar geen zeventienduizend man zat, dat maakt het niet minder mooi. Het wachten is op de volgende ‘Teun’.
