Chillen in de Bredase massa (foto's)

BLOG - Stel je voor: je doet boodschappen in de Bredase Jumbo of Appie en plotseling staat er een man zo dicht achter je dat zijn ademhaling kunt horen. Links en rechts van je duiken twee vrouwen op, een van twintig en een van zeventig. De hand van de zeventigjarige raakt de jouwe een of twee keer, terwijl de jonge vrouw haar elleboog nadrukkelijk in je zij plant. Pijnlijk is het niet, maar wel irritant.

Als je een stap vooruit wilt zetten bots je op tegen een zwerverstype met een natte regenjas en bijbehorende geur. Voetje voor voetje schuifel je met het viertal vooruit, volledig klemgezet. Boven je hoofd knettert plotseling popmuziek uit de luidsprekers. Als je door een gat in de menselijke kooi probeert te ontsnappen, duiken er twee tieners op die een luid gesprek beginnen over een ander vriendinnetje. Je vluchtpoging mislukt nog voor die begonnen is. Je hart gaat sneller kloppen, je begint licht te hyperventilieren en op je voorhoofd parelt het zweet.

Super(on)gezellig?
Hoe voel je je? Ontspannen en op je gemak? Nee natuurlijk. De situatie ervaar je eerder als bedreigend. Maar verplaats de situatie nu eens naar het centrum van Breda deze week, in de menigte die langs het Glazen Huis schuifelt. Hoe ervaar je dat? Waarschijnlijk heel wat minder intimiderend. Terwijl je persoonlijke ruimte net zo klein is als die in de supermarktsituatie. Hoe komt het dat duizenden mensen zich voor de gezelligheid in een mensenmassa storten?

Opgaan in de Grote Marktmenigte
De vrije ruimte van mensen in de topdrukte in het Bredase centrum is erg beperkt. Soms staan mensen zo dicht op elkaar dat hun lichamen tegen elkaar worden gedrukt. Toch hoeft zelfs deze situatie niet als onaangenaam ervaren te worden. De behoefte aan een grote persoonlijke ruimte is afhankelijk van de sociale omstandigheden waarin we verkeren en van de beleving en invulling die we aan de omstandigheden geven. Plat gezegd: als we denken naar iets leuks te gaan waar het druk is, en we ervaren het als leuk, dan vinden we het meestal niet erg om weinig persoonlijke ruimte te hebben.

Ook het belangrijk is dat we het gevoel hebben controle over de situatie te hebben. In de massa voor het Glazen Huis gaan staan is je vrije keus.  En je kunt gaan als je er genoeg van hebt. Even kijken naar de dj’s, een bijdrage in de brievenbus duwen, en weer doorgaan.

Happy Holidays
Toch zijn er ook grenzen aan ons sociaal gevoel. Zelfs in een menigte vinden we het vervelend als iemand ons langdurig aanraakt of aankijkt. En ongewenste intimiteiten zijn altijd taboe, evenals agressieve uitingen. Het goede leven in de menigte bestaat dus bij de gratie van onderlinge verdraagzaamheid en gemeenschappelijk plezier.  Een onbekende die per ongeluk tegen je aanduwt of op je tenen gaat staan? We kunnen het best hebben als we op elkaar gepakt op de Grote Markt kijken en luisteren naar de dj's in het Glazen Huis.

Wat te doen als je tot de groep behoort die gewoonweg niet zo van mensenmassa’s houdt? Dan is het handig de goede plek en het goede moment uit te kiezen. Niet op ieder tijdstip en op iedere plek is het zo druk dat je over de hoofden kunt lopen. Op die manier is het voor iedereen feest in het Bredase centrum.

 Dat wordt dus verder een gezellige drukte de rest van deze week (met Serious Request) en het winterlandfestijn. Happy Holidays!

Guido van der Kroef