Stap voor stap als steun voor Thijs

Witte de Withweg, 19.00 uur. Op straat staat een groepje mensen in sportkleding. Het zijn hardlopers. Het groepje groeit gestaag. Een jongen ontvangt high fives en een knuffel. Die jongen is Thijs. Want voor hem zijn we hier. Ik, maar ook die misschien wel tweehonderd anderen.

We lopen met hem #Hetlaatsterondje. Als steun in de rug, als teken dat we aan hem denken. Thijs heeft het nodig, die steun. Want morgen, vrijdag, gaat hij onder het mes. Artsen gaan hem bevrijden van kanker in zijn lichaam. Niet voor het eerst, helaas.

Thijs (23) is ervaringsdeskundige van een ervaring die je niet wilt hebben. Voor de zesde keer gaat hij onder het mes. Uitgezaaide botkaner, waar hij bij zijn eerste operatie een arm aan moest opgeven. Maar telkens kwam hij terug.

Het is een serie aan pech die menig ander in een langdurige depressie zou hebben gestort. Niet bij Thijs. Hij vindt dat hij geluk heeft. Hij heeft het immers telkens met goed gevolg doorstaan. Niet iedereen heeft die ervaring. Thijs noemt zich een realistische optimist.

De afgelopen jaren, in 2014 en 2015 werd hij ook al geopereerd, werkte hij naar zijn operatie toe door in de dagen ervoor te sporten, hard te lopen. #RoadToSurgery, noemt hij het. En telkens sloot hij dat daags voor zijn operatie af met een #Laatsterondje, waarin vrienden, bekenden, collega’s en ook onbekenden in meeliepen. Ook deze donderdag dus. Collega’s van Leapp, B-Side Rats, docenten van de School voor Journalistiek, klasgenoten, oud-klasgenoten, familie en vrienden, maar ook onbekenden.

Met kippenvel loopt de groep achter hem aan, om het Amphia heen. Met lichtjes aan armen hobbelen de lopers door de wijk, wegen worden afgezet door fietsbegeleiders, verbaasde weggebruikers achterlatend.

Dan lopen we na een onverwachte afslag dwars door met Mencia, over het podium waar een talentenavond plaatsvindt, klaterend het applaus van toeschouwers en talenten in ontvangst nemend. Voor de lopers achter Thijs al een moment om even te slikken, je vraagt je af wat het hem doet.

Terug op de Witte de Withweg wacht een verrassing. Daar staan het team van B-Side Rats met rode fakkels. Met een klaterend applaus komt Thijs over de streep. Dit doel is gehaald. Nu de rest nog. Ik volg je, denk aan je, net als vele anderen. Weet je gesteund. You’ll never walk alone.

Wijnand Nijs