Openluchtdienst in Valkenberg als afscheid van ‘Indo-straatdichter’ Ad

BREDA - Voor het beeld van Vuile Jan in het Valkenberg staat een klein tafeltje. Daarop geurt een wierrookbrandertje en staan waxinelichtjes. Op het tafeltje ook een foto. Het is de foto van Ad van der Veeke. Afgelopen vrijdag overleed hij, 62 jaar oud.

Even voor twee uur is het drukker dan normaal bij het beeld in het park. Op de rand van de kuil waarin het beeld staat hebben zich vrienden en bekenden van Ad verzameld. De kuil is even een kerk voor dit moment.

Johnny Feskens, Peter van Rosendaal, maar ook mensen van het Annahuis, waar Van der Veeke in 2010 terechtkwam en Susanne van Loo van Meer met Minder. Van der Veeke was ooit dakloos, maar had ook al weer een tijdje een flatje in de stad. “Ik kende hem al sinds mijn puberteit, meer dan dertig jaar geleden”, zegt Johnny. “Ik dacht dat hij toen al dakloos was, maar dat was niet zo.”

Van der Veeke - opgegroeid in Lage Zwaluwe en gymnasium gedaan in Dordrecht - raakte in 1999 dakloos. Na zijn studie in Tilburg had hij verschillende banen. Daar ontmoette hij zijn droomvrouw, vertelde hij tegen Meer met Minder, met wie hij ook twee kinderen kreeg.

Dwalen
Ad wandelde veel in de stad, vertelt Johnny. Het maakte hem tot een bekende Bredanaar. Vaak een praatje makend met een voorbijganger, of een gedicht voordragend. Vertelt ook kunstenaar Martin Peulen, die vanuit Waspik naar Breda kwam gereden. “Ik kwam hem vaak tegen en zag hem dwalen. Ik heb hem ook in mijn atelier gehad, zoals ik meer mensen die aan de rand van de samenleving verkeren heb geschilderd. Hij hoorde bij de community van mensen die anders leefden dan anderen.”

Hij was ook betrokken bij wat er in de stad gebeurde, vertelt Maurice Spapens van de SP. “Hij kwam geregeld bij politieke bijeenkomsten, toonde daar zijn interesse.” Feskens noemt Van der Veeke ‘een markant persoon’,  die zich samen met Johnny en Tommy ook inzette voor de Bredase dak- en thuislozen als medeoprichter van Stichting Bredaasche Straatraad. Ook was hij een van de gidsen van de Bredase Straattour, waarin daklozen en voormalig daklozen belangstellenden langs hun geheime plekjes leidden.  

Net voor twee uur begint een officieel moment. Peter van Rosendaal neemt het woord. Hij leest een gedicht voor. “Dat zou hij wel op prijs hebben gesteld, daar hij zelf ook dichtte.”

“Hee ouwe, alles goed, zo werd je door Ad vaak begroet”, begint Van Roosendaal. Hij refereert ook aan Ad zijn makke. De drank. Vandaar ook de blikjes bier bij het tijdelijke monument. “Onze Indo straatdichter, je hebt ons veel plezier geschonken. We zullen je missen vriend.”

Laat me

Na het applaus is het de beurt aan Peulen. Die zingt ‘Laat me’ van Ramses Shaffy. De Limburgse versie schalt door het park, op de rand van de kuil pinkt iemand een traantje weg. Voor Ad, die afgelopen vrijdag eenzaam stierf. Als een van de andere vrienden eveneens een lied heeft gezongen, is gedaan. “Voor jou Ad”, zegt Peter tegen de hemel/

Dinsdag om 11.00 uur is er een herdenking bij het Annahuis aan de Haagweg nummer 3. Daar wordt ook een tuintje aangelegd. Van der Veeke wordt in besloten kring begraven.

Bekijk meer foto's van de bijeenkomst in het Valkenberg.