Aangrijpend blog agente team Markdal over de klap waarmee haar leven veranderde

BREDA - Als agent van Politieteam Markdal werd ze tijdens een dienst op 22 mei 2015 in elkaar geslagen. Marieke (36) is inmiddels afgekeurd met hersenletsel. In een blog op de Facebookpagina van de politie vertelt ze haar aangrijpende verhaal.

In het blog maakt ze duidelijk hoe haar leven veranderde, tijdens één dag, één dienst en met één klap op haar hoofd. De 36-jarige Marieke, getrouwd met Roel en moeder van zoontje Joep, vertelt over haar drukke leven voor de fatale dag. “Werk, hobby’s, sport. Niets was teveel en ik pakte alles aan. Deed altijd tien dingen tegelijk. Mijn werk was een passie en juist tijdens het werk liep ik niet aangeboren hersenletsel op.”

Ze beschrijft de dag, een mooie voorjaarsdag met een ‘lekkere drukke dienst’. “Vervolgens een ‘simpele’ melding die compleet uit de hand liep. Door twee mannen werd ik in elkaar geslagen. Meerdere klappen op mijn hoofd zorgden voor hersenletsel.”

Zin voor zin maakt ze duidelijk hoe ze die dag heeft ervaren. “Ik kom bij en hoor gegil maar snap niet wat er is gebeurd, waar ik ben en waarom het zo donker is. Ik dwing mezelf mijn ogen te openen maar het blijft donker. Ik snap er niks van tot ik besef dat ik gewoon niks kan zien. Ik voel dat mijn hoofd vochtig is en er iets uit mijn neus stroomt. Ik voel gras en zand maar besef niet dat het gras is en dat ik op de grond lig. Ik snap er echt niks van. Dan voel ik pijn in mijn hoofd. Het lijkt wel of er iets stroomt in mijn hoofd. Het doet zo’n pijn dat ik wil gillen maar er komt geen geluid uit mijn mond.”

Sindsdien is alles anders. “Tien dingen tegelijk lukt niet meer. Ik moet me focussen op hetgeen waar ik op dat moment mee bezig ben en zelfs dat kost soms veel moeite. Ik heb een geheugen als een zeef. Als ik je vandaag leer kennen, heb ik morgen geen idee meer wie je bent. Zo vergeet je mensen, afspraken en gesprekken of pannen die op het fornuis staan.”

Het geweld heeft haar behalve hersenletsel ook krachtsverlies in haar rechterarm bezorgd, een overgevoeligheid voor licht en geluid en epilepsie. “Als toetje”, schrijft ze. “Mijn leven nu is een heel ander leven dan ik voor ogen had. Mijn werk heb ik met heel veel pijn in mijn hart op moeten geven. Ik ben arbeidsongeschikt. Ook hobby’s en sporten heb ik vaarwel moeten zeggen en een sociaal leven onderhouden is ontzettend moeilijk.”

Marieke hoopt in de toekomst vrijwilligerswerk te kunnen doen bij haar ex-werkgever doen. “Voorlichting geven of zo, want contact met mensen heb ik wel echt nodig.”

Daarnaast schrijft ze een blog. “Hier kan ik veel in kwijt en hoop ik anderen te kunnen helpen. Heel fijn om te doen.”

Haar hele verhaal is te lezen op de site Weerhandig.