Seizoenkaart voor NAC is zoiets als AH-koopzegeltjes sparen

Een seizoenkaart kopen voor NAC is eigenlijk net zoiets als koopzegels sparen bij de Albert Heijn. Je gaat ervan uit dat je er iets voor terugkrijgt, maar uiteindelijk valt het tegen.

Ik heb ze altijd een verrassend fenomeen gevonden, de Albert Heijn-koopzegelspaarders. Ze rekenen tien procent extra af bij de kassa in ruil voor zegeltjes met aan de achterkant zo'n kleverig laagje. Dat plaklaagje moet je activeren door er aan te likken. Dan pas kun je ze in een boekje plakken.

Mijn moeder spaarde ze vroeger ook. Maar die had een betere tactiek. Wanneer de lade met de zegeltjes uit zijn voegen dreigde te klappen en je was niet als kind niet lief geweest dan was je de lul. Dan zat je de hele dag van die half aan elkaar gekleefde slingers te ontfrommelen en in die boekjes te plakken terwijl je vriendjes buiten aan het voetballen waren. Mijn broer en ik wisten dat en we hebben zelfs een keer de kindertelefoon gebeld omdat we vonden dat het kindermishandeling was, of misschien hebben we daar alleen maar mee gedreigd en hebben we het nooit echt gedaan.

Geen idee hoe de aantallen en bedragen in die tijd waren maar nu is het zo dat wanneer je 490 van die zegeltjes afgelebberd hebt, dat dan het boekje vol is. Dan mag je met een schuimende bek van dat kleefspul naar de servicebalie van de supermarkt. Daar staat dan een meneer of mevrouw op je te wachten. Of eigenlijk een supermeneer of supermevrouw want ze zijn speciaal geselecteerd op hun lef. Deze dappere helden zijn niet bang om allerlei besmettelijke ziektes op te lopen die jij samen met je speeksel in het boekje hebt gestopt. Zij moeten controleren of je alle zegeltjes wel netjes in een soort polonaise in het boekje hebt geplakt. Daarvoor moeten ze voorzichtig de vastgezeverde blaadjes van elkaar lostrekken en wanneer je niet vals gespeeld hebt dan gaat de lade van de kassa open en krijg je 52 Euro. Al het gelik heeft je dus drie, ik herhaal, drie (!) keiharde euries opgeleverd.

Met die seizoenkaart voor NAC is het eigenlijk net zo. Je koopt een kaart omdat je de weg naar de overwinning niet wil missen. In werkelijkheid zit je schuimbekkend vanaf de tribune naar een veld te kijken waarop tien man in polonaise achter een bal aansjokken. Het beste wat je kunt doen is naar de bar gaan en nog maar eens een biertje van drie euro bestellen.

Oh wacht, wanneer je het zo bekijkt is het misschien zelfs nog wel beter om Albert Heijn zegeltjes te gaan sparen.