Op VR-safari in de Princenhof (met 360 video)

BREDA - Hoe ervaart de generatie aan wie de computer al grotendeels voorbij is gegaan een nieuwe techniek als Virtual Reality? En kan dit ouderen nu en in de toekomst helpen om hun wereld te vergroten?

Deze donderdagmiddag gaat filmmaker Aram van Studio APVIS op pad met een 360-graden filmcamera en een VR-bril. Zijn doel bij wijkcentrum en ouderencomplex Princenhof? Ouderen filmen die met een Oculus Rift - een VR-bril - kijken naar een virtuele wereld. Het resultaat kan dan ook weer bekeken worden in zo’n bril. “360 kijken in 360 met 360, zoiets”, lacht hij. Een soort Droste-effect, maar dan anders.

Aan tafel zitten twee dames op leeftijd. Ze praten over de computers.
- “Die jongelui kunnen de hele dag achter de computer zitten.”
- “En niks zeggen he. Dat vind ik hoor. Maar wie ben ik.”
- “Dat is de tijd he. Wij zijn niet meer zo met de computer opgegroeid, deze jeugd wel.”
- “De jeugd van vier jaar al tegenwoordig.”
- “Als ge 92 wordt, dan doe de dat toch niet meer he.”

De krant. Die lezen ze nog wel. “Om te zien wie er dood is.” Haar zoon, die weet wel hoe dat werkt. Computers. “Hij heeft F16’s getest met de computer. Zijn hele leven al. Maar die heeft HTS gedaan.”

Op de achtergrond klinkt het geluid van de sjoelbak. Dan krijgt een van de twee een VR-bril op. Ze ziet een safari, twee neushoorns. “Di’s een hele grote, o jee. Een kleintje erbij. Oe jakkes toch.”

Heel rustig zit ze te kijken. Hoofd stil.
“Een stuk of zes zijn het.”  
“Ziede bomen?”
“Ja mooi.”
Haar hoofd gaat van links naar rechts.
“Nou zie ik de neushoorns al. Ze zijn heel dichtbij. Hier zijn ze al.”
Ze wijst naar een plek op de tafel.

Als toeschouwer van het geheel sta je midden in de ruimte. Met de VR-bril op zie je niet alleen de twee vrouwen gezellig keuvelen, maar kun je je ook omdraaien. Daar zie je de sjoelers en kun je het gesprek volgen tussen twee van de verzorgenden.  

Wat opvalt? “Dat de beleving van ouderen eigenlijk niet anders is dan van jongeren”, concludeert Aram. “Je hebt jongeren en ouderen die schrikken, en jongeren en ouderen voor wie het meteen natuurlijk is.”

Het volgende experiment lonkt. “Ik heb een man en vrouw  ontmoet van wie de man graag nog een terug wil naar Aruba. Ik heb al een tafereel gevonden dat er op lijkt. Ik ben benieuwd of hij na het zien van de film nog steeds wil reizen.”

Wordt vervolgd. “Want de man in kwestie heeft net een terugval gehad. Dan wordt dit misschien iets te spannend.”

Dit verhaal is geschreven als onderdeel van project #ikbengeenrobot