Enige en algemene kennisgeving; deze Babs is niet te huur als babs

Het is even schrikken wanneer je je voornaam in een krantenkop voorbij ziet komen. Over het algemeen is dat niet zo'n best teken. Meestal is het dan in combinatie met de eerste letter van je achternaam en omdat je ervan verdacht dat je buiten de sociaal geaccepteerde lijntjes hebt gekleurd.

Zo niet wanneer je voornaam Babs is. De afgelopen week bracht de gemeente Breda namelijk naar buiten dat je vanaf nu kunt trouwen met je eigen 'babs'. Huh, wat krijgen we nou? Ben ik gebombardeerd tot Bredase hulp-bruid die tijdelijk even inspringt wanneer de echte Poolse of Thaise postorder bruid haar papieren niet op tijd heeft kunnen regelen? Of heeft mijn lief ten einde raad een advertentie geplaatst omdat hij vindt dat het tijd is dat ik ga trouwen, maar niet met hem?

Maar nee, het artikel ging niet over mij, maar over een babs: een buitengewoon ambtenaar van de burgerlijke stand. Iemand die je speciaal inhuurt om de saaie truttige ceremonie een beetje op te leuken. Een vriend of vriendin die, in plaats van de uitgekauwde 'en jij, Peter, vond Daphne al meteen leuk'-versie op te lepelen, gewoon zegt dat het eigenlijk best bijzonder is dat jullie elkaar alsnog gevonden hebben. Zeker omdat jullie de eerste keer, allebei zo dronken als een marmot, poedeltje naakt naast elkaar op een onbekende slaapbank wakker waren geworden en je elkaars naam niet eens kende. Waarbij je dan de beide aanstaande schoonfamilies een beetje ongemakkelijk naar elkaar ziet zitten te glimlachen omdat ze eigenlijk alleen de gekuiste versie kende. Gewoon een babs die het verhaal een beetje persoonlijk maakt, zeg maar.

En voor de duidelijkheid; die babs ben ik dus niet! Ik kan het echt geen enkel bruidspaar aanraden om het huwelijk door mij te laten voltrekken. Dat wil zeggen, niet wanneer je jullie grote dag op een geordende manier wilt laten verlopen. In het beste geval kom ik slechts een half uur te laat aanrennen, struikel ik over de sleep van de jurk van de bruid en ben ik de namen van de bruid en de bruidengom vergeten.

Kortom, de kans is groot dat, tegen de tijd dat ik klaar ben, niet alleen de slagroom op de bruidstaart verzuurd is maar ook de sfeer. En met een beetje mazzel staat er dan al een echtscheidingsadvocaat handenwringend in de coulissen klaar om jullie op te vangen.

Babs Verstrepen