Afbeelding

Alleen die slow-coffee voelde een beetje ongemakkelijk

Door: Babs Verstrepen Column

Aan hipster food hebben we hier in de stad geen gebrek. Fijn, maar soms heb je gewoon even de behoefte om aan de eenheidsworst in het centrum te ontsnappen.

De Ethiopische keuken. Het klinkt wat wrang omdat ik toch meteen van die Live Aid-achtige beelden voor me zie van te kleine kindjes met bolle hongeroedeem-buikjes en zwermen strontvliegen rondom de ogen. Maar zodra we de deur opendoen vervaagt die gedachte. We stappen een blije wereld binnen die geurt naar heerlijke kruiden.

Of we traditioneel willen eten of gewoon aan een tafel. In een Japans restaurant zou ik nog een tweede keer nadenken over deze vraag maar in de verte zie ik geruststellende stoeltjes staan bij kleine bijzettafeltjes. We wagen het erop en kiezen voor traditioneel.

Traditioneel eten betekent hier eten zonder mes en vork, maar met de handen. Tot mijn verrassing vraagt iemand of we eerst onze handen willen wassen. Niet bij het gootsteentje in het toilet, of met zo'n eerste klas KLM-doekje uit de KLM-magnetron, maar met echt water uit een glimmende kan. Terwijl er uitnodigend een schaal met anti-spetter bodem voor gehouden wordt giet iemand heerlijk lauw water met een beetje citroensap over mijn handen. Het gaat zo beheerst dat het zelfs mij lukt om mijn handen te wassen zonder een waterballet te veroorzaken.

We kiezen een combinatie van verschillende gerechten geserveerd op traditionele graanpannenkoekjes. Ik scheur een stukje pannenkoek af. Met mijn rechterhand welteverstaan, omdat het zo hoort. Iets wat ik niet helemaal begrijp, net zo min trouwens als dat we, wanneer we elkaar de hand schudden dat we dit met rechts doen. Het schijnt ooit voortgekomen te zijn uit de gewoonte dat we onze billen schoon zouden maken met links. Bij ondergetekende zou dit overigens leiden tot een bijzonder onsmakelijke ravage, maar dit terzijde.

Het enige moment waarop ik vanavond de moderne keuken eigenlijk een beetje mis is wanneer we koffie bestellen. Niks geen snurkend geluid uit een barista-machine maar Ethiopische slow-coffee. Het voelt alleen een beetje ongemakkelijk wanneer er een mevrouw diep voorovergebogen op een allerminst comfortabel laag krukje op een podiumpje moet gaan zitten om voor jou de koffie te koken in een koffiekruik.

En dat Ethiopisch eten? Ik kan het iedereen aanraden die even klaar is met de stoere lederen schorten in de grillrestaurants, de pizza's, tapas, burgers, tosti's en de fingerfoods in de eetcafe's.


Babs Verstrepen