Afbeelding

Dromen over een Tesla voor de deur

Door: Babs Verstrepen Column

De mooiste gesprekken vinden plaats tijdens het diner. Zo ook bij een feestelijk etentje bij vrienden. Bij wijze van hoge uitzondering bleef de puber des huizes ook aan tafel zitten, want we hadden het over het klimaat en daar weet hij sinds kort van alles over.

Bij zijn geboorte zeiden zijn ouders nog dat alles goed met hem was. En dat klopte ook. Hij was een wolk van een baby met tien piepkleine vingertjes en tien ieniemini teentjes. Maar de laatste paar jaar twijfel ik of echt alles wel goed is. Ik heb dat kind al zolang niet meer rechtop zien staan dat ik bijna begin te denken dat zijn benen horizontaal uit zijn buik groeien. En waar komt die automatische voorhoofdsverlichting vandaan die spontaan aangaat als hij zijn ogen opendoet? Oh ja dat is het mobieltje dat vergroeid is met zijn hand. 

Maar goed, deze jongen is dus tegenwoordig een expert wanneer het over het klimaat gaat. En deze jongen is boos. Boos omdat de regering niet harder zijn best doet om de aarde te redden, zodat hij later zijn kinderen naar school kan brengen zonder een zuurstoffles achterop de fiets. Op de fiets!?! Deze vent wist niet hoe snel hij vorig jaar zijn brommerrijbewijs moest halen om voortaan op een ronkende scooter naar school te kunnen scheuren. Beginnersfoutje, zeg maar, want een elektrische scooter is financieel nog even niet haalbaar als vakkenvuller bij de buurtsuper.

Deze jongen dus, zou het wel weten als dit huis - hij wees om zich heen - van hem zou zijn. Hij zou dit tochtige jaren dertig-erkerwoninkje wel even klimaatneutraal maken met driedubbele isolatie-muren, het dak volknallen met zonnepanelen en een warmtepomp installeren in de gangkast.

De stemming aan tafel werd al snel een beetje grimmig toen pa en ma voorstelde om dit te bekostigen met het spaargeld dat ze opzij gelegd hadden voor zijn toekomstige studie en dat het ook consequenties zou hebben voor reis naar AustraliĆ« die ze beloofd hadden te betalen wanneer hij slaagt voor zijn eindexamen. Scheelt ook direct een heleboel CO2-uitstoot als je die reis niet maakt en gewoon meteen aan je vervolgstudie begint.

En zo eindigde de discussie. Het leven gaat door. Als het goed is vertrekt hij volgend jaar voor een paar maanden om een nog mooiere versie van zichzelf te vinden ergens tussen de Aboriginals in een natuurreservaat aan de andere kant van de wereld.

En wij? Wij gaan verder. Met kleine betaalbare stapjes en stoere initiatieven als meatless Monday, warmetruien-woensdagen. De rest van de week dromen we over een Tesla voor de deur en een warmtepomp in de gangkast.