Franks Filmtip: Long Shot

BREDA - Wekelijks belicht filmliefhebber Frank Spreuwenberg een film die in een van de Bredase bioscopen draait. Deze week: Long Shot Te zien in: Kinepolis en Pathé.

Alleen al van het woord romkom krijg ik jeuk en rode vlekken in de nek. Romkom staat voor het genre romantic comedy, het romantische blijspel dus, waarvan Pretty Woman uit 1990, met Julia Roberts en Richard Gere, het meest sprekende voorbeeld is. Jongen is verliefd op meisje, meisje speelt "hard to get", en aan het einde vinden ze elkaar. Typische meisjes films. Maar je moet als filmliefhebber ook eens over de schutting kijken en met onbevangen blik een film tot je nemen waartegen je vooroordelen koestert. Om ze, als het kan, te neutraliseren. Ongeveer met dàt gevoel betrad ik de bioscoop voor de film Long Shot.

Voor wie?

Het publiek is  gemengd, misschien iets meer vrouwen dan mannen, maar niet veel meer, wat me meevalt. Zitten die jongens hier vrijwillig of moeten ze mee van hun lief? Er knispert iets verwachtingsvol in de zaal. De stoelen zijn fauteuils geworden, emmers popcorn gaan mee naar binnen, het publiek gaat als getrainde dieren liggen voor een avond vermaak, want de fauteuils kunnen worden gekanteld. 

De tegenstellingen zijn tot het uiterste uitvergroot. De omgekeerde verhaallijn
De klassieke verhaallijn is dat de jongen het meisje verovert. In Long Shot verovert, omgekeerd, de vrouw een man. Dat sluit beter aan bij deze tijd. Charlotte Field (Carlize Theron) is geen gemiddelde vrouw, maar minister van buitenlandse zaken in de VS. Ze wil zich kandidaat stellen als eerste vrouwelijke president, maar wat meer humor in haar speeches zou dan welkom zijn. Fred Flarsky (Seth Rogen) is een vijf jaar jongere, wat stuntelige, maar scherpe journalist met humor, die politici onbetrouwbaar vindt en altijd op zoek is naar hun ontmaskering. Zij is beeldschoon en beweegt zich in de hoogste kringen, hij is een beetje lelijk wat hij camoufleert met een hipster baard. Hij kan nauwelijks rondkomen. Beiden dragen kleding die bij hun baan past, zij kostbare Italiaanse ontwerpen die van uitzonderlijk goede smaak getuigen, hij een lycra trainingspak in vale kleuren paars, groen en geel. Als je er een lucifer bij houdt, vat het vlam. Kortom: de tegenstellingen zijn tot het uiterste uitvergroot. 

De liefde 

Wat ze gemeenschappelijk hebben is hun verleden. Ze waren buren en zij was als achttienjarige zijn oppas toen hij 13 jaar was. En ze zijn bovendien allebei intelligent genoeg om in te zien wat ze wel en niet willen, ze zijn goed in het maken van keuzes. Als de krant waar hij voor schrijft blijkt te zijn overgenomen door een patser, neemt hij ontslag. Voor die man wil hij niet schrijven. Als zij hoort dat hij werkloos is geworden biedt ze hem een baan aan als speechwriter. Zo hengelt ze hem in haar wereld en begint ze aan de verovering, die niemand begrijpt. Natuurlijk zijn er demonen die dat proberen te verhinderen, maar de liefde maakt nu eenmaal onoverwinnelijke krachten los.

Eerlijkheid overwint

Het is nergens politiek, en toch is de verwijzing naar het Washington van nu niet ver weg. Voor haar plan om het milieu te redden reist ze de wereld af om steun te verwerven. Maar dat vergt compromissen sluiten, waar hij tegen is, maar waarvan zij duidelijk maakt dat halve maatregelen beter zijn, dan geen maatregelen. De meest directe verwijzing is de manier waarop het grote geld de politieke besluitvorming beïnvloed. En er is een moraal: natuurlijk, de liefde wint altijd, maar die bedoel ik niet. Zij ontdekt dat niet alleen in de liefde, maar ook in de politiek eerlijkheid uiteindelijk zal overwinnen. Een impliciete boodschap die tamelijk onverwacht komt in deze romkom. En dat maakt deze film beter dan hij lijkt. Gepruts in de liefde die met een soepel scenario op een aantrekkelijke manier is verbeeld. 

Long Shot

Met: Charlize Theron en Seth Rogen