De magie van vakantie

Bestaat er nog zoiets als vakantie-magie? Vroeger, toen ik klein was, wel! Vanaf het moment dat je de straat uit reed had je het gevoel dat er van alles kon gebeuren.

In die tijd gingen we met de auto op vakantie. Zonder dakkoffer en zonder airco. Vanwege plaatsgebrek in de auto moest ik kiezen tussen mijn knuffel of de duikbril met zwemvliezen. Er was geen plaats om het allemaal mee te nemen. Na een hartverscheurend afscheid van meneer teddybeer werd ik samen met mijn broer op de achterbank van onze legergroene Fiat 127 gepropt. Tussen ons in stond een strategisch opgestelde koelkoffer met besmeerde boterhammen die gaandeweg de reis steeds kleffer werden, en een hond. Dat kwijlende mormel mocht volgens mij alleen maar mee om te voorkomen dat mijn broer en ik elkaar de hersens al ingeslagen zouden hebben voordat we bij de Belgische grens waren.

In mijn geheugen moesten we ongeveer elke zeven kilometer stoppen omdat diezelfde broer langzaamaan net zo groen werd als de auto en dreigde over te geven. Maar tussen die sanitaire- en kots-stops door begon de echte magie van de vakantie. De waarschuwing van de buurvrouw om vooral geen olijfolie te eten, gonsde door mijn hoofd. Van olijfolie werd je namelijk dood- en doodziek. De opwinding dat er buiten Brabant allerlei onbekende gevaren op de loer lagen werd nog eens versterkt door de achteloze mededeling van mama dat we na Antwerpen geen water meer uit de kraan mochten drinken.

Eenmaal in Frankrijk brak er even paniek uit. Toen we voor de zoveelste keer moesten stoppen bij een benzinestation en papa zei dat we de auto goed op slot moesten doen 'want ze jatten hier echt alles'. De onthutste blik van mijn broer zal ik nooit meer vergeten. Hij kwam van de wc af en vertelde vol verbazing dat ze zelfs de wc hadden gejat. Ik begon me toen toch wel ernstig zorgen te maken. Naar wat voor een raar land hadden papa en mama ons in godsnaam meegenomen?

Over olijfolie, drinkwater of hurktoiletten hoor je tegenwoordig geen hond meer. De kids van nu hebben alles al meegekregen via internet. De enige magie die er nu nog lijkt te zijn, is de vraag of er wel een beetje goede Wifi op de camping is.