Column Babs: 'Het parkeercircus gaat beginnen'

We hebben een nieuwe collectieve vijand: de scanauto's van parkeerbeheer. Door sommigen ook wel 'die verrekte boetenmachines op wielen' genoemd. Het strijdtoneel tekent zich af.

Zo kennen we het type anarchistische automobilist. Zij die sowieso schijt hebben aan alle verkeersregels. Degenen voor wie de maximum snelheid slechts een richtlijn is en een rood stoplicht een aanwijzing dat er ook nog andere verkeersdeelnemers bestaan. Parkeertechnisch is dit type te herkennen aan de nonchalante manier van uitstappen op de invalideparkeerplaats en het compleet negeren van iedere aanwijzing dat er betaald parkeer geldt.

Het afwegende type. Lijkt een beetje op de anarchist maar begrijpt dat er soms ook nuttige kanten aan verkeerregels zitten. Maakt daarom per situatie de afweging of die regels ook op hen van toepassing zijn. Te herkennen aan een schichtige blik op zoek naar aanwijzingen of betalen op dat moment wel echt vereist is.

Het ik-ben-echt-met-tien-tellen-terug type. Stopt voor ieder rood stoplicht, remt netjes af bij een zebrapad, en rijdt zelden harder dan de maximaal toegestane snelheid. Vindt een parkeerapp te ingewikkeld en tijdrovend. Springt uit de auto, rent een winkel in. Staat vanuit de rij voor de kassa nerveus de auto in de gaten te houden.

En dan heb je nog van die sukkels als ondergetekende. Wanneer het bezoek zich aan de voordeur meldt, zeggen dat ze gebruik kunnen maken van het bezoekerstarief. Om dan vervolgens het aanmelden te vergeten waardoor je 's nachts badend in het zweet wakker schrikt en een klein schietgebedje doet in de hoop dat het weer goed gegaan is.

Maar ook aan de andere kant van de arena speelt zich een drama af. Stel je de koffiekamer van parkeerbeheer eens voor toen het nieuwtje bekend werd. Beste mensen, de kogel is door de kerk, we krijgen twee scanauto's. Eerst knallende champagnekurken, en dan het besef dat je werk als parkeerwachter nooit meer hetzelfde zal zijn. Nooit meer lachwekkende smoesjes, of sappige verhalen op verjaardagsfeestjes over intimidaties en scheldpartijen als je het papiertje daarna tòch onder de ruitenwisser schuift. Misschien zijn er zelfs wel controleurs die het gaan missen dat ze niet af en toe een vette klodder tuf van hun jas mogen wegen.

Vanaf maandag is het gewoon instappen en, met de ramen dicht en de audio op tien, lekker anoniem cashen uit naam van de gemeentekas.

En voor ons? Voor ons zit er niks anders meer op dan gewoon te betalen, of stiekem te parkeren in schaarsverlichte doodlopende straatjes.