Ed en Gina Zoon
Ed en Gina Zoon Foto: Hanneke Marcelis

Gina (92) en Ed (83) overleefden samen corona: 'Ik wist niet of ik haar ooit nog zou zien'

Door: Hanneke Marcelis Algemeen Uitgelicht

ULVENHOUT - Gina (92) en Ed (83) liepen beiden corona op toen het virus pas net in Nederland was. Gina werd daardoor zo ernstig ziek dat ze moest worden opgenomen in het Amphia ziekenhuis. Of ze elkaar ooit weer zouden zien, was voor het echtpaar dat al 57 jaar getrouwd is onzeker. Maar beiden kwamen er bovenop en kijken nu weer samen naar de toekomst. 

"Een foto maken? Maar ik zie er niet uit nu hoor", zegt Gina Zoon (92) verontschuldigend. Ze zit in een comfortabele rode fauteuil in de hoek van hun aanleunwoning op twee hoog in woonzorgcentrum de Donk in Ulvenhout. "Maargoed. Vooruit dan maar. Kom jij dan wel hierheen?", vraagt ze aan haar man Ed (83). "Want ik kan niet in die lage bank zitten hoor." Ed staat energiek op en komt vrolijk naast haar op de leuning van de stoel zitten. Zijn hand op de hare. Beiden lachen breed voor de foto. 

Dat ze hier samen nog zitten is een klein wonder te noemen. Beiden liepen het coronavirus op. Ed was drie weken ernstig ziek en bleef in thuisisolatie. Gina moest met uitdrogingsverschijnselen opgenomen worden in het ziekenhuis. "We hebben een engel op onze schouders gehad. Zo voelt het echt", vertelt Ed.

Feest

29 februari 2020. Dat is de dag dat Gina en Ed het coronavirus beiden op liepen. De GGD is daar zeker van. Op die dag vierde de schoonzoon van het stel zijn 60e verjaardag. Maatregelen tegen corona waren er op dat moment nog niet in Nederland. "Op dat feest was zo'n vijftig man uitgenodigd", vertelt dochter José. "Achteraf weten we dat daarvan zo'n tien mensen besmet zijn geraakt. Maar van wie die besmetting kwam, weten we niet."

Drie dagen na het feest werd Ed ziek. Hij voelde zich draaierig. Slap. Niet fit. En de klachten werden steeds erger. Zo erg, dat hij donderdag besloot de huisarts te bellen. Die verwees hem door naar de GGD. En die besloot die dag nog langs te komen om hem te testen. "Toch dacht ik op dat moment totaal nog niet aan corona", herinnert Ed zich. "Dat leefde toen nog niet zo. Twee dagen voor het feest was de eerste besmetting in Nederland pas bevestigd. Alle scholen en horeca waren gewoon open. Corona leek nog heel ver weg." De schrik was dan ook groot toen hij zaterdag 6 maart de uitslag te horen kreeg. Hij was positief getest op corona. En dat betekende dat ook Gina waarschijnlijk besmet was.

Steeds zieker

Ook Gina was inmiddels ziek geworden. Maar waar de klachten bij Ed maar langzaam ernstiger werden, ging dat bij Gina snel. In ruim een week tijd verslechterde zij zo erg, dat Ed maandagochtend 16 maart niet anders kon dan de huisarts bellen om te zeggen dat het zo niet langer kon. Een opname was nodig. "Toen zei ze ook al, 'laat mij maar gewoon wegglijden'. Op dat moment ging het zo slecht, dat het leven voor haar geen zin meer had."

Het moment dat Gina opgehaald werd door de ambulance was voor het echtpaar het zwaarste moment van de hele periode. Drie volledig in beschermende pakken gehulde zorgverleners kwamen binnen om Gina op de brancard te helpen en naar de ambulance te brengen."Dat moment ging zo snel", vertelt Ed. "Gina kon toen niet meer op haar benen staan, zo verzwakt was ze. Ik hoorde dat ze pijn had toen ze op de brancard werd geholpen. Dan verloopt zo'n moment zo hectisch voor je gevoel. Ik kon niet eens echt afscheid nemen. "De tranen staan in Ed's ogen terwijl hij het vertelt. "Terwijl ik op dat moment wel wist dat ze misschien nooit meer terug zou komen." 

Kale kamer

De volgende drie dagen zijn zwaar voor het echtpaar. Voor Ed, die alleen achterblijft in het appartement en daar nog steeds zwaar gebukt gaat onder zijn eigen ziekte. Maar vooral voor Gina, die op een kale, witte kamer in het Amphia ziekenhuis terecht komt. "De eenzaamheid. Die was verschrikkelijk", vertelt ze. "Je hebt dan zo'n tablet, maar daar snapte ik niks van. En verder is die kamer zo leeg. Er hangt niet eens een schilderijtje." Spullen heeft ze ook niet bij. Die zijn ze in de hectiek van de ochtend helemaal vergeten. En Ed en dochter José mogen beiden niet langskomen, aangezien ze in quarantaine zitten. Kleindochter Femke biedt uitkomst, zij mag wél op bezoek komen. "Ik weet nog zo goed dat ik haar hoorde zeggen: 'Hai Oma!'. Toen was ik zó blij. Femke en ik zijn echt één. Het was geweldig dat ze er was." Femke helpt haar oma bovendien om even te videobellen met opa. Het enige contact dat Gina en Ed in die drie dagen hebben. 

Kleindochter Femke op bezoek bij Gina in het ziekenhuis. Tekst gaat verder onder de foto.

Op donderdag 19 maart komt het 'goede' nieuws. Gina mag die dag naar huis. Toch voelt dat voor Gina en Ed niet per se goed. "Ik was blij dat ze terug kwam. Maar tegelijkertijd was ik ook bang", vertelt Ed. "Laten ze haar niet te vroeg naar huis komen. Kan ze het al wel aan? Drie dagen voelde zo kort." En ook voor Gina voelt het dubbel. "De mensen in het ziekenhuis waren enorm lief. Maar ik voelde wel dat ik plek moest maken voor andere patiënten. Dat voelt niet prettig." 

Ze kreeg wel het aanbod om naar een speciale verpleegafdeling te gaan. Maar dan zou ze opnieuw geen bezoek mogen hebben. "Dat wilde ik niet", vertelt Ed stellig. "Niet opnieuw die eenzaamheid. Dan wilde ik zelf voor haar zorgen."

Aansterken

Eenmaal thuis aangekomen is Gina nog steeds erg verzwakt. Ze slaapt bijna hele dagen. En ook Ed is nog niet fit, maar hij sterkt wel steeds verder aan. Het grootste deel van de zorg blijft op dochter José aankomen. Zij komt al sinds haar vader na het feest ziek werd iedere dag minimaal 4 keer per dag langs. "Dat is fijn om te kunnen doen. Het mocht ook van de GGD. Ik was immers al zo vaak daar geweest voor de test positief bleek te zijn, dat ik het waarschijnlijk toch al opgelopen had." Bij haar blijven ernstige klachten gelukkig uit. En langzaam maar zeker gaat het ook met Gina steeds beter. Ze is nog vermoeid. En een stukje buiten wandelen is nog niet gelukt. Maar dat gaat wel weer komen. Daar is ze van overtuigd. Trots glimlachend kijkt Ed haar aan. "Ja. Dat komt weer wel. Het wordt mooi weer komende tijd. Dan gaan we naar buiten."

Waarschuwing
Ed en Gina willen graag mensen waarschuwen. "Ik zie op het nieuws al die mensen die de maatregelen niet serieus nemen. Ze geven feestjes of gaan massaal naar het park. Dat vind ik zo ontzettend dom", stelt Ed. "Ik begrijp best dat mensen zich slecht voor kunnen stellen hoe het is om dit virus te hebben. Maar luister dan tenminste gewoon naar de deskundigen en volg de adviezen op. Want je brengt niet alleen jezelf, maar juist ook anderen in gevaar."

Ook willen ze graag laten weten dat ze beiden ondanks hun positieve testen nooit koorts hebben gehad. "Denk dus niet: ik heb geen koorts, dus ik kan geen corona hebben. Want dat kan zeker wel!"