Marianne Stroot(74) komt op voor eenzame mensen: ‘Ik bied de zorg die ik zelf miste’

BREDA - In de rubriek Held van de Maand zetten we mensen in de schijnwerpers die zich langdurig onbetaald hebben ingezet. Deze keer is dat Marianne Stroot (74). Ze verloor op 42-jarige leeftijd plotseling haar man en ze bleef achter met drie opgroeiende kinderen. Verdriet en eenzaamheid speelden nog lang op. Toch geeft ze nu aan anderen de zorg, die ze zelf misschien heeft gemist: Marianne is al jarenlang vrijwilligster bij De Zonnebloem en is sinds 2016 actief bij Mentorschap West-Brabant. 

“Deze week is het 32 jaar geleden dat Piet onverwacht stierf. Na drie weken pakte ik mijn werk als medewerkster bij het Energie- en Waterbedrijf Breda weer op. Destijds vond ik het prettig, want zo werd ik niet steeds met Piets dood geconfronteerd.”

“Achteraf was het misschien te snel. Later begon ik me af te vragen of ik er te weinig was geweest voor mijn kinderen van toen 12, 17 en 18 jaar. Vlak nadat ik in 2006 met pensioen ging, heb ik me aangemeld bij De Zonnebloem in de wijk Zandberg. Op die manier kan ik anderen de zorg geven die ik ook aan mijn gezinsleden had willen bieden.”

“Ik ben bestuurslid maar ik ben ook gastvrouw op de locatie en chauffeur. In die rol ga ik langs bij mensen die vanwege ouderdom of een handicap aan huis zijn gebonden. Er is ook iemand waar ik wekelijks kom. Dat is echt een maatje. Tijdens haar operaties en verhuizing heb ik veel voor haar kunnen doen.”

Opnieuw tegenslag

Na verloop van tijd kreeg Marianne een nieuwe partner, Jos, voor wie ze aan het einde van zijn leven mantelzorger werd. “Nadat hij was overleden viel ik in een diep gat. De eerste maanden waren opnieuw eenzaam. Niks hoeft en alles lijkt doelloos, zelfs eten klaarmaken. In die moeilijke periode kwam de vraag of ik het mentorschap aandurfde op mijn pad. Nadat ik een basiscursus volgde, ging ik aan de slag.”

Wekelijks bezoekt ze nu haar 97-jarige cliënt, die niemand heeft waarop hij kan terugvallen. Met de nodige inspanning en ondersteuning vanuit het zorgteam van Thebe lukt het om hem zo lang mogelijk op zichzelf te laten wonen. “Een hoop geregel, maar het voelt niet als een verplichting. Want ik kan zelf mijn tijd indelen.”

“Gesprekken met ‘mijn mensen’ laten soms een diepe indruk achter. Een van mijn eerste cliënten had een heel moeilijke jeugd gehad en allerlei problemen. Op haar sterfbed vertelde ze dat ze toch wel tevreden was met haar leven. We hebben voor haar georganiseerd dat een pastoor haar de Ziekenzalving gaf. Er zijn gelukkig ook vrolijke momenten. Zo wilde een andere mevrouw van 92 in haar voortuin een bordje plaatsen: Vriend gezocht. Daar heb ik hartelijk om gelachen!”

“Nog altijd zijn er momenten dat ik me eenzaam voel. Toch kom ik altijd de afspraken na die ik heb gemaakt. Omdat ik zelf eenzaam ben geweest, weet ik hoeveel dat voor mensen betekent.”

Wil jij ook vrijwilligerswerk doen bij De Zonnebloem of bij Mentorschap West-Brabant. Kijk dan op www.zonnebloem.nl of www.mentorschapwestbrabant.nl. Wil je meer weten over Marianne Stroot of andere helden? Ga dan naar www.heldenvanbreda.nl.[n]