Politiek faalt massaal in kwestie Mauro

ANALYSE – Het CDA krijgt deze dagen de volle laag als het gaat om de kwestie Mauro. De partij zou al zijn waarden overboord zetten om het door Wilders gewenste asielbeleid waar te maken. Die critici hebben een punt. Maar het is niet alleen het CDA dat het laat afweten.

Waar gaat het om? Om een achttienjarige jongen die als AMA (alleenstaande minderjarige asielzoeker) naar Nederland kwam op tienjarige leeftijd en die inmiddels volledig ingeburgerd is. Mauro spreekt Nederlands met een onvervalst zuidelijk accent, spreekt nauwelijks nog Angolees, waar hij vandaan kwam. Nu zou hij terugmoeten. Volgens de regels.

Achterban
En daar gaat het fout. Met bijna alle politici. Niet alleen het CDA dreigt hier volledig de plank mis te slaan. Ook andere partijen negeren hun achterban en de wil van het Nederlandse volk. Door zich te scharen achter het standpunt regels zijn regels negeren de heren en dames het gezonde verstand en de geluiden uit de samenleving.

Lotgenoten
Want Nederland wil helemaal niet dat Mauro wordt uitgezet, of zijn lotgenoten. Het gaat hier om een schooljongen die door toedoen van politici die zelf allerlei regels hebben genegeerd lang in Nederland heeft kunnen blijven tijdens zijn asielprocedure en inmiddels volledig geïntegreerd is. En dan is uitzetten niet rechtvaardig, zo vindt Nederland, blijkt uit allerlei peilingen.

Bij de achterban van het CDA zou 74% willen dat hij blijft. Bij ander partijen ligt dat iets lager, maar vaak nog steeds meer dan de helft. Politici, die in andere gevallen nooit te beroerd zijn de regels ruim uit te leggen, blijven nu vasthouden aan schijnbaar in beton gegoten regelgeving.

Het CDA moet zich daar over uitspreken. Zoals verschillende mensen al aangaven vanwege het barmhartige karakter van het verzoek. Maar ook andere partijen en politici moeten zich realiseren dat in dit soort kwesties meer aan de hand is. Het gaat om het vertrouwen in de politiek.

Verkneukeld
Daarbij hoort dat partijen zich uitspreken, in plaats van lafhartig toekijken en zich verkneukelen hoe het CDA zich in onmogelijke bochten wringt. Dus moeten ook andere landelijke partijen hun mening kenbaar maken, net als lokale en regionale politici. Neem een voorbeeld aan de Bredase wethouder Cees Meeuwis (VVD!): "Wat is beschaving waard als Mauro terug moet naar Angola omdat we geen mogelijkheid in de regels zien om het logische logisch te laten zijn." Of de Eindhovense wethouder Mary Fiers (PvdA), die zich uitspreekt door een poster op haar kantoordeur te hangen met als tekst 'Laat Mauro bij zijn ouders blijven' en dit met de wereld te delen.

Geloofwaardigheid
Het gaat hier om geloofwaardigheid. Die is in het geding. Er is geen verschil tussen een lokaal menselijk gevoel van rechtvaardigheid en een nationaal gevoel daarvan. En landelijke, lokale en regionale politiek is voor de kiezer dé politiek. En die is betrouwbaar of niet. Dus moet iedere politicus zich uitspreken, en zich niet verschuilen achter politiek correcte praatjes.