Breda stinkt niet (meer)

Column

De geuren zijn uit de Bredase lucht. Je ruikt hier niet veel meer, buiten dan zo nu en dan een gemankeerd keelgat of een willekeurige andere holte waar je niet op zit te wachten.

Het viel me op toen ik gisteren ter hoogte van knooppunt Sabina reed, in de buurt van Stampersgat. De zoete weeë lucht van gemalen suikerbieten raakte mijn geurpappillen en trok een spoor van herinneringen. Dit herkende ik als Bredanaar, want de herfst kon bij ons niet beginnen zonder de start van de bietencampagne en de onnavolgbare stank ervan. Althans, toen noemde je het stank, nu voelt het als een geur van weemoed.

Breda heeft altijd van de geuren gebarst. Bakker Welten strooide een mengeling van zoete suikers en melen over de Haagdijk. Nibb-itt deed je 's ochtends wakker schrikken van een chipslucht. Van Melle gaf heel Breda een frisse adem. De Kwatta bond volksstammen vrouwen aan zich met haar penetrante chocoladegeur. De Faam heeft nog steeds een geur die ik niet goed kan beschrijven maar waar ik wel een vorm van schele hoofdpijn bij ervaar. De Hero heeft volgens mij nooit geroken. kennelijk waren ze daar heel goed met afzuigen.

En, och arm, De Brouwerij die met prachtig grote ventilatoren een hele wijk kon platleggen onder een deken van beneveling. Dan heb ik het nog niet over de oude Haven die ooit nota bene is dichtgegooid vanwege teveel odeur.
Al deze geuren zijn verdwenen en daarmee ook een flink deel van het karakter van Breda. Wat ik nu ruik als ik door de stad loop is een kapper of hooguit een café. Alleen de friet van Christ of de dinsdagochtendvis op de markt is nog een vaste waarde. Voor het overige moet ik mijn geuren uit een potje halen.
Gelukkig heb ik nog mij geuren Top 10. Ik raad u aan er ook een te maken, al was het maar uit zelfbehoud.

Op 10- De soep van mijn oma. Een feest van herkenning.
Op 9 - De Teenalady van mijn oma. Een feest van herkenning.
Op 8 - Asfalteren van een snelweg. De neiging om de neus tegen het wegdek te drukken.
Op 7- Een net gebruikte gymzaal. Met het liefst de zweetafdrukken in de bankjes.
Op 6- Bandenlijm. Een beproefd middel tegen depressies.
Op 5- Verschraald biercafé op woensdagochtend na Carnaval. Nog 51 keer de kliko buitenzetten.
Op 4- De binnendij van mijn vriendin. Anders zou ik ruzie krijgen.
Op 3- Natte herfstbladeren. Of toch liever de CSM.
Op 2- Vers gemaaid gras. Hoort in elk rijtje thuis.
Op 1- De tranen van mijn zoon. Zouter dan de zee.