Breda heeft Landmark nodig

Zodra je vanuit Antwerpen de grens met Nederland passeert zie je bij Hazeldonk vijf enorme windmolens opdoemen. Ze zijn wit met oranje banden en zwaaien je van verre tegemoet.

Ik dacht altijd dat deze molens op Nederlandse bodem stonden en als een soort Landmark de toerist in het land van molens, tulpen, houten schoenen en drugs deden verwelkomen. Niets van dit alles. Het zijn de Belgen die dit visitekaartje hebben afgegeven. Ze hebben trouwens ook het Atomium net zo als de Engelsen de Big Ben, de Fransen de Eiffeltoren, de Italianen de toren van Pisa en de Spanjaarden de Stier hebben. Iconen van nationalisme, identiteit of gewoon zelfvertrouwen. Ik mag dat wel.

Even terug naar de snelweg. Breda is er door omringd maar nergens kun je vanaf deze snelwegen iets van enige schoonheid ontwaren waar Breda voor staat. Naruurlijk, de Grote Kerk, ons icoon van het eerste uur staat statig maar wel op kilometers afstand en is daardoor gereduceerd tot Madurodam-afmetingen. Voor het overige raas je langs flats, bedrijventerreinen en geluidswallen. Als ik een nietsvermoedende toerist zou zijn, zou ik met 140 langs Breda rijden op zoek naar Amsterdam.

We hebben in Breda dus een Landmark nodig. Een icoon dat op tien kilometer in de mist al te zien is en dat ontzag, verwondering en verwarring oprakelt. Voor dit monument moeten we eerst in onze eigen boezem kijken. Wie zijn wij en waar staan wij voor? De vraag stellen is 'm bijna beantwoorden. Want waar ik ga of waar ik sta, als ik zeg dat ik uit Breda kom, roept iedereen in koor zaken als, terrasjes, carnaval, avondje NAC, Jazz, lekker stappen.

Kortom Breda is een ander woord voor gezelligheid. Het probleem echter met gezelligheid is dat het niet valt uit te beelden. Ik kom althans niet verder dan het heffen van een goed glas bier op een zonovergoten terras. Om daar nu een standbeeld van honderd meter hoog van te maken.

Nee, ik zit aan andere dingen te denken. Laten we het beeld van Willem III dat nu toch op het Kasteelplein staat te verpieteren in tienvoud klonen en op elke invalsweg op duizend speren plaatsen. Of laten we de Slag om Breda bovenop elk viaduct naspelen door beginnende toneelgezelschappen of andere KPJ-jongeren. Of laat de luchtmachttop, die toch in Breda is gevestigd, elke zomerdag een vlucht straaljagers boven de A18 en A27 dirigeren. Met de vlag van Breda in hun kielzog (wordt lastig met die drie kruisjes).

Of laat een enorm glas bier oprijzen naast de Grote kerk. Gezelligheid zonder alcohol gaat immers niet.
Of laat.... trouwens komt u maar eens met suggesties. Het beste idee krijgt een gezellige waardebon voor het Chassé.