Spaanse zon

In Rotterdam was het alsof de Kuip het middelpunt was van de Friese elfsteden. Koud, winderig en voor een niet-schaatsliefhebber zwaar afzien. Voor de voetballiefhebber trouwens ook. Feyenoord bakt er al weken niks van, al zijn daarvoor talloze excuses te verzinnen. Verbeek doet dat manmoedig niet.
En NAC zit ook al weken in een wak. Tegen Feyenoord bleef het bij krabbelen, de Bredanaars probeerden het wel, maar misten overduidelijk de vorm en de kwaliteit.
Ook daarvoor zijn de excuses talrijk. Robert Maaskant begon al met de voorbereiding op het seizoen, toen het vorig eigenlijk maar net was afgelopen. Dat is iets overdreven, maar het scheelt ook weer niet heel veel. Door intertoto-verplichtingen en daaraan voorafgaand de lange en zware play-offs had NAC weinig rust en een lange dubbele voorbereiding op het huidige seizoen. Maaskant begon met een waslijst geblesseerden, zag iedereen fit worden, waarna vervolgens de ene na de andere routinier al dan niet tijdelijk afhaakte. De prestatiecurve volgde netjes deze lijn.
Conclusie? NAC moet dadelijk, als het een weekje onder de Spaanse zon vertoefd, het vooral rustig aan doen. Lekker iedereen fit laten worden, beetje laten bijkomen van de Kerst in Rotterdam en de jaarwisseling en dan: Op naar de volgende piek. Zodat de Bredanaars dit seizoen ‘gewoon’ kunnen beëindigen met een bekerfinale. Want dat was het doel dit jaar. Niet kampioen worden. Laten we dat vooral niet vergeten.