Afgeluisterd 6

Column

'Met mij.'
‘Fijn dat ik je even aan de lijn heb.’
‘Geen punt. Hoe staat het zo? Ruige tijden voor je.’
‘Eh.... Waar ik voor belde. Heb je nog wat voor me te doen misschien?’
‘Jezus, daar vraag je me wat. Je snapt natuurlijk wel dat je positie niet makkelijk ligt. In de fietsenstalling hebben ze nog wel eens wat hulp nodig....’
‘Doe maar niet. Aan de bel trekken is mijn meug niet. En besturen is evenmin mijn sterkste kant.’
‘Ha, leuke grap! Fijn dat je nog kunt relativeren.’
‘Het was geen grap, Peter.’
‘Sorry... Iets bij onze VVV misschien? Op de achtergrond dan, in het magazijn. Gisteren is er weer een hele stapel Delfstblauwe Grote Kerkjes tegen de vlakte gegaan. Als je tijd hebt...’
‘Nee, lijkt me ook niks. Ik hoor de flauwe opmerkingen al. Scherven opvegen en verder gaan... Dat soort dingen.’
‘Tja, dan wordt het wel lastig natuurlijk.’
‘Snap ik. Trouwens, zag je die foto in de Volkskrant van mij? Jij stond er ook bij. Een burgemeester van een omliggend dorp, noemden ze je in de ondertiteling.’
‘Leedvermaak lijkt me niet zo op zijn plaats. Als we het daar over hebben, kom ik moeiteloos op voorsprong. Als jij veel lachers op je hand had gehad, had dat theater iedere dag nokkievol gezeten, zal ik maar zeggen.’
‘Je hebt gelijk. Het is gewoon de kift.’
‘Eh... collecteren voor onze Grote Kerk, zie je jezelf dat doen?’
‘Nou, zou kunnen. Als de mensen me vertrouwen...’
‘Zoals de waard is, vertrouwen zijn gasten hem.’
‘Leuk hoor.’
‘Sorry. Kon het niet laten. Trouwens, op onze schaatsbaan worden genoeg scheve schaatsen gereden...’
‘Hou op. Je hoeft het me niet in te blijven wrijven!’
‘Even serieus dan. Bladeren!’
‘Wat?’
‘Bladeren! Je kunt bladeren komen vegen. Lekker felgeel hesje aan, werken in de buitenlucht, pet op, en het barst hier van de bladeren, dus werk zat. En volkomen incognito!’
‘Helemaal top. Wanneer kan ik beginnen?’
‘Nu meteen. Kom maar.’
‘Hartstikke fijn. Ik ben je er een schuldig, Peter.’
‘Graag gedaan Ruud. En niet met je dienstauto komen hoor!’
‘tuut...tuut...tuut’

Afgeluisterd door Guido van der Kroef