Menu van de dag: rioolrat op een bedje van veldsla

Het is een snel stijgende trend, duurzaam koken met streekproducten, zowel in de horeca als in onze eigen keuken. Eén van de meest gewaagde initiatieven op dit gebied was een tijdje geleden te vinden bij STEK aan de Veilingkade. Tijdens het plaagdierdiner stond kraaienvlees, gans en zwaan op de menukaart.

Plaagdieren zijn het onkruid onder de dieren. En hoewel ik me kan voorstellen dat grote vogels in die categorie vallen wanneer ze in de directe nabijheid van een vliegveld vliegen, kan ik me daar in Breda niks bij voorstellen. Zelfs niet nu we onze eigen Brabantse polderbaan Seppe hebben omgetoverd tot ‘Breda International Airport’. Nee, wanneer we het over Breda en plaagdieren hebben dan zouden we het moeten hebben over mieren en ratten.

Voor mieren zie ik weinig mogelijkheden in de keuken, maar voor ratten, ach, waarom niet? In Zuid Amerika eten ze cavia’s en in Belgie rivierratten, en beiden worden gezien als een ware delicatesse. Dus waarom is er nog niemand op het idee gekomen om zich te verdiepen in de culinaire mogelijkheden van de bruine rat? Misschien laten we ons teveel tegenhouden door een minder romantisch beeld dat we hebben van de natuurlijke leefomgeving van die beestjes. Stom, want iedereen die wel eens in een kippen-, varkens- of koeienstal is geweest, weet dat het daar ook niet naar roosjes ruikt.

Over ziekteverwekkende bacterien die ratten eventueel bij zich zouden kunnen dragen hoef je je eigenlijk ook niet druk te maken. Dat is gewoon een kwestie van het vlees een beetje langer door laten garen. Iets wat sowieso aan te raden is omdat je anders eindeloos aan die botjes moet gaan zitten knagen om het vlees er met je tanden vanaf te schrapen.

Ik geef toe dat het even zoeken was, maar voor de kookboekfetisjisten heb ik twee recepten gevonden. Eén voor de zomer waarbij je het vooraf gemarineerde ratje aan een spies rijgt en het vlees roostert boven de barbecue. En één voor een winters stoofpotje met bospaddenstoelen en sherry om het geheel af te blussen.

Eigenlijk zie ik alleen maar voordelen om hier eens echt serieus werk van te maken. Niet alleen een mooie gelegenheid om de rattenpopulatie die onze stad lijkt te overspoelen uit te dunnen, maar ook omdat het de gelegenheid biedt om èchte Breda-City-Signature-Dish aan onze bourgondische portfolio toe te voegen. Dus, welke dappere en trendsettende horecaondernemer durft het aan?

Babs Verstrepen