Afbeelding

Een hutje op de hei, iets voor u?

Column

‘Nooit zal ik zo’n ouwe zeur worden die klaagt over geluidsoverlast.’ Met die legendarische belofte ontkurkte vriend V. ooit een magnum bubbels. Vanaf dat moment was hij namelijk de trotse nieuwe eigenaar van een appartement in het levendige centrum van Breda.

Al net zo legendarisch waren de feesten bij V. thuis. Bij speciale gelegenheden stond hij met al zijn coole vrienden vanuit het raamkozijn neer te kijken op het gepeupel dat beneden in de rij moest staan voor een biertje. De bijbehorende decibellen kregen ze cadeau en maakte de sfeer destijds compleet. Maar V. werd ouder en de wereld om hem heen veranderde. Langzaam maar zeker werd de levendigheid overlast, en de decibellen een bron van irritatie. Dat was het pijnlijke moment waarop hij zich realiseerde dat zijn eigen vitaliteit de ontwikkelingen in het centrum niet meer bij kon benen.

De tijd dat de binnenstad slechts een plaats was om zaterdagmiddag te shoppen en daarna met tasjes vol impulsaankopen neer te storten op een terrasje ligt al ver achter ons. Shoppen doen we tegenwoordig online en dus moest Breda een andere manier vinden om ons binnen de stadsgrenzen te vertieren. De politieke keuzes hiervoor werden gepresenteerd in Adanks zogenaamde evenementennota. Het gebied binnen de singels zal als een Event Plaza worden geëxploiteerd voor een groeiend aantal evenementen. BAM! Binnenstadbewoners liggen ’s nachts te piekeren over hoe ze deze plannen kunnen terugdraaien.

Om vriend V., en alle andere centrumbewoners, een hart onder de riem te steken heb ik ook een nota geschreven. Het heet ‘Van decibellen naar libellen’. Samenvattend komt het hierop neer; stop met huilen, verkoop je huis en verander van habitat. Koop een fraaie hut op de Galderse heide en geniet van de stilte om je heen. Laat het idee los een stakeholder te zijn want als bewoner is je economische waarde simpelweg te klein om de gemeentelijke toekomstvisie 180 graden te kantelen.

Gun de binnenstad aan de volgende generatie en laat die ermee doen wat hen het beste lijkt. Wie weet komen we dan ooit nog eens van al die lelijk dichtgetimmerde winkelpanden af.

Babs Verstrepen