Ik stop er mee

Niemand, echt helemaal niemand, kan zulke lekkere gekarameliseerde uitjes maken als de chef van een bepaald restaurantje in Breda. Ik zou de naam van deze keuken graag met jullie willen delen maar de chef heeft het me ten strengste verboden. Zeker nu, nu Bredase ondernemers de ene na de andere prijs binnen slepen.

Ooit is hij er namelijk ook ingetuind, een paar jaar geleden, in een andere stad. Als kruising tussen Jamie Oliver en een lokhipster kreeg hij een aftands pand aangewezen om een tijdelijk restaurantje in te beginnen. De TL bakken in de voormalige bedrijfskantine werden vervangen door industriële lampen maar daarna was het geld op. Er moest gekookt worden, het liefst met producten die niet te duur waren. Uien dus, heul veul uien.

In de hoop wat meer mensen naar zijn keuken te trekken deed hij mee aan een wedstrijdje. Ondanks de bladderende verf aan het plafond, en de muizen in de keuken, werd hij tweede. Bloednerveus werd hij ervan. Ineens werden de formica tafels overgenomen door zestig plussers in nonchalante rode corduroy vrijetijdsbroeken van Ralph Lauren. Culinaire snobs die, met het juryrapport in de hand, hun gebotoxte echtgenotes en vrinden mee namen voor een avondje culinair genieten aan de zelfkant van de samenleving.

Dat was teveel van het goede. Gelukkig is het pand inmiddels verkocht aan een investeerder die er exclusieve appartementen in heeft laten timmeren, en volgde de uien-chef zijn grote liefde naar Breda. In zijn nieuwe keuken is hij urenlang bezig om zijn nu al perfecte ui-recepten, nog verder te perfectioneren. Zoals gezegd mag ik de locatie van zijn keuken niet verklappen. Wèl zijn basisrecept voor de aller- allerlekkerste uiensoep, uientaart en uienjam.

Neem een duikbril met een snorkel en honderd kilo uien. Zet de eerste op en maak de tweede schoon. Snijd de uien in grove ringen. Verhit wat olijfolie in een braadpan en bak de uien op hoog vuur. Wanneer de uien beginnen aan te koeken, draai dan het vuur uit en schep de uien in de kliko. Maak de pan schoon met warm water en een schuurspons, en begin opnieuw. Ga zo door tot je het geheim gevonden hebt.

Met het Kerstdiner in zicht leek het me een goed idee om het ook eens te proberen. Volgens de buren heb ik geen talent voor het karameliseren van uien en na 15 kilo te hebben gecremeerd ben ik er ook wel een beetje klaar mee. Ik stop er mee. Doe ons maar een tafeltje dicht bij de open haard. Ik beloof dat we geen mensen meenemen in een rode corduroy broek.

Babs Verstrepen