Afbeelding

‘Papa, wat is neuken?’

Column

Zo’n vraag waarvan je hoopt dat, àls je kinderen hem al zo nodig moeten stellen, dat ze dat dan doen wanneer je lekker samen aan de keukentafel zit. Het liefst ergens tussen het moment waarop iedereen braaf zijn bord leeg gegeten heeft en het moment waarin de laatste restjes van de toetjes driftig uit de bakjes geschraapt worden. Zo’n familie-momentje waarop je genoeg concentratie kunt opbrengen om een pedagogisch verantwoorde te stamelen, en ook nog eens alle tijd van de wereld hebt om op alle vervolgvragen in te gaan.

Bij voorkeur dus niet luid en duidelijk ‘Papa, wat is neuken?’ tijdens een braaf verjaardagfeestje waardoor oma bijna aan de beademing moet omdat ze zich verslikt in haar slokje rode wijn en de rest van de genodigden papa aankijkt met een ja-papa-leg-dat-eens-uit-blik. Ergens had ik wel medelijden met die papa die met opgetrokken wenkbrauwen het kringetje feestvierders een voor een hulpeloos aankeek.

Want die blik herkende ik. Hij bracht me een jaar of 35 terug in de tijd. Naar de wachtkamer van de tandarts. Mijn papa had toen dezelfde blik in zijn ogen. Niet omdat ik vroeg wat neuken was, maar omdat er foldertjes op een tafeltje lagen over orgaandonoren. Ik wilde weten wat dat was. In de volle wachtkamer moest mijn papa een klein kind, wat net kon lezen en schrijven, uitleggen wat een orgaandonor was. Als overtuigd atheïst probeerde hij de juiste woorden te vinden. Hij noemde het ‘A match made in heaven’ omdat je in de hemel je organen toch niet meer nodig hebt.

Met mijn tong tussen mijn lippen heb ik toen het rode kaartje van het donorcodicil ingevuld want wanneer ik dood ga heb ik ze zelf niet meer nodig dus mag een ander ze wel hebben.

Lieve papa. Precies zeventien jaar en een dag nadat jouw belangrijkste orgaan ermee ophield, zijn er heel veel kindjes die dezelfde vraag aan hun ouders stellen. Ik hoop dat al die papa’s en mama’s de tijd en de wijze woorden kunnen vinden om het hen uit te leggen.

Want voor die ‘match made in heaven’ krijg je maar één kans. En voor jou kwam die op zijn minst zeventien jaar en één dagje te laat.

Babs Verstrepen