De Paoters geveld door de Dutch disease

Wanneer de twee bejaarde Paoters van het Bredaose Taoleninstituut zich nog één keer in het carnavaleske habijt hijsen voor een bijspijkerles Bredaos, dan hangen we massaal aan hun lippen, toch? Helaas werden de paoters het slachtoffer van de zeer besmettelijke ziekte Dutch disease.

Vergeet griep, mazelen en syfilis, want wanneer je daarmee besmet bent, dan blijf je lekker thuis in bed en heeft niemand last van je. De Dutch disease daarentegen is dodelijk voor artiesten op een podium. De ziekte slaat vaak vanuit het niks toe in concertzalen. Patiënt nul begint onbeschoft luid door het optreden heen te kakelen en voor je het weet is er sprake van een besmettelijke uitbraak. De epidemie grijpt razendsnel om zich heen en het optreden wordt volledig overstemd door tetterende lui die liever hun eigen stem horen dan wat er door de speakers schalt. Wat is dat toch? Je koopt een kaartje voor een voorstelling en dan ga je keihard staan lullen.

Dat de Dutch disease niet alleen irritant is tijdens muziekconcerten bleek afgelopen zondag bij het optreden van de Paoters in de Grote Kerk. Omdat het echt de allerlaatste keer was stond tout Breda - lees, type actieve zeventiger, met een politieke voorkeur voor rechts van het midden - in de file om de kerk in te mogen. Buiten in de rij in het zonnetje was iedereen nog vol lof over de twee oudjes en hun onvolprezen energie om, ter lering en vermaak, nog één keer een Bredaose les in elkaar te sleutelen.

Ik ben er nog niet helemaal uit of het nou kwam door een storing in het korte termijn geheugen van de joviale zeventigers, of door het feit dat men wat opgeslingerd was door het idee dat er bier gedronken mocht worden in de kerk, maar eenmaal binnen greep de Dutch disease razend snel om zich heen. Terwijl de Paoters hun best deden om uit te leggen hoe het werkwoord 'zeike' vervoegd behoort te worden in het Bredaos, stond de grijze golf te krijten als een nest jonge kerkuilen dat op een verse muis zat te wachten. De hoogmis der Bredaose Taol leek wel een storende factor tijdens de netwerkborrel van brallende babyboomers.

Dus, mocht het de Paoters Terrepetijn en Sjaggerijn toch gegeven zijn om nog een aller- aller- allerlaatste keer het podium op te beklimmen dan zijn jullie van harte welkom, maar wel graag voor het zingen de kerk uit.

Babs Verstrepen