In je kersttrui naar de supermarkt

Het toppunt van in de war zijn is toch wel om in een foute kersttrui een jongen op de groenteafdeling uit te schelden omdat hij geen komkommers zonder plastic verkoopt.

Zijn blauwe supermarkt hesje kleurde bijna rood van schaamte. Aan zijn ongemakkelijke lichaamshouding was te zien dat de jongen niet graag het middelpunt van de belangstelling stond. En al helemaal niet op deze manier. Vlak voor zijn neus stond een meneer in een goedkope kersttrui van de Lidl met een komkommer te zwaaien. Een biologische komkommer met van die folie er omheen. Hij had een probleem met dit stukje onnodig verpakkingsmateriaal en dat mochten wij allemaal horen. Al die tijd keek de jongen de man niet aan. Zijn ogen bleven gericht op die kersttrui.

Ik heb niks tegen kersttruien, nou ja bijna niks. Wanneer je graag voor lul wilt lopen met het gewei van een knipogende rendier op je tiet, of dat je het zo grappig vindt dat de baard van de kerstman beweegt wanneer je met je bierbuik te staat schudden, dan moet je dat lekker he-le-maal zelf weten. Maar je bent een beetje in de war wanneer je met zo'n outfit in een supermarkt gaat staan schreeuwen over duurzaamheid en dat de wereld naar de verdommenis gaat omdat er een stukje plastic om de komkommers zit.

Want hoe groot is de kans dat die zeven euro kostende polyester wegwerptrui gemaakt is door een paar gezellig keuvelende omaatjes met tikkende breinaalden rondom een knapperend haardvuurtje ergens op de Noordpool? Nul, schat ik zo in. Nee, die knusse kersttrui is hoogstwaarschijnlijk ergens in Azië in een snikhete bouwval voor een hongerloontje in elkaar geflanst. Daarna is hij tussen de bananen in een zeecontainer de halve wereld over gestuurd om hier te mogen figureren tijdens een ludiek kerstdiner waar meneer wilde imponeren met een knapperige salade van biologische komkommer.

Dat is de Kerstgedachte nieuwe stijl. De wereld op zijn kop. Zeiken over het stukje plastic dat de houdbaarheid van een komkommer meer dan verdubbeld, terwijl je zelf verpakt bent in iets dat misschien wel het meest nutteloze verpakkingsmateriaal ooit genoemd mag worden. Een kersttrui die je voor zeven euro uit een graaibak bij de Lidl gevist hebt en die na afloop, samen met de restanten van de Kerstborrel, roemloos wordt afgevoerd naar de container voor het restafval.

Fijne Kerstdagen iedereen!

Babs Verstrepen