'In Alkmaar, Arnhem en godbetert Tilburg zouden ze een moord doen voor zoveel onvoorwaardelijke, haast blinde clubliefde.'
'In Alkmaar, Arnhem en godbetert Tilburg zouden ze een moord doen voor zoveel onvoorwaardelijke, haast blinde clubliefde.' Foto: Peter Visser

Column: NAC, daar gaat je reputatie als rauwe cultclub

Column

COLUMN - Mijn jubileumjaar, 50 jaar trouw NAC-fan, is er niet eentje om heel erg blij van te worden. Los van het zouteloze voetbal dat onze geel-zwarten week in week uit op de mat leggen, is er iets veel ergers aan de hand: NAC dreigt haar identiteit kwijt te raken.

Door Erik Martens

Daar waar in een nog niet zo heel grijs verleden clubs met knikkende knieën naar Breda afreisden voor een Avondje NAC, is de tocht naar het Rat Verleghstadion anno 2019 tot een schoolreisje verworden. NAC staat niet meer garant voor 90 minuten tot kotsens toe gepassioneerd Sturm und Drang voetbal. NAC lijkt in niets meer op die club, waar elftal en publiek één waren, waar spelers eergevoel hadden en toonden, waar het voetbal best om aan te zien was, oogstrelend heel af en toe. Vervlogen tijden, helaas.

Lachtertje
Nee, NAC en haar Avondje zijn inmiddels het lachertje van de Eredivisie. Overal in het land steekt medelijden de kop op, zelfs bij de buren in Tilburg! Daar gaat je reputatie als ietwat rauwe cultclub. Medelijden! Pijnlijker kan de belediging haast niet zijn.

‘Wij willen NOAD’ klinkt het nog altijd vanaf de tribunes, iedere week iets schriller.
Beste vrienden-in-NAC: NOAD krijgen we al heel lang niet meer te zien. Het merendeel van de talrijke spelers dat dit jaar het veld mocht betreden heeft werkelijk geen idee voor welk een levensvisie en trots NOAD staat. De herinnering aan mei 2017 lijkt heel ver weg.

Driewerf zucht
Meer nog dan de spelers maken de dame en heren op het bestuurlijke, toezichthoudende en financiële vlak er echt een potje van. Er zijn geen beleidslijnen, heldere structuren en bevoegdheden. Men rommelt maar wat aan, hobbelt van incident naar incident, en houdt ondertussen de kaken stijf op elkaar. Transparantie tonen en verantwoording afleggen (de basis van good governance) lijken niet aan hen besteed. De wandelgangen bepalen de beeldvorming. Onder druk kan er slechts een lam excuusje af: ‘we hadden het beter moeten doen’… Driewerf zucht!

Zo dreigt het instituut NAC langzaam maar zeker volledig te ontsporen:

op het veld, waar de ene exotische aankoop de andere in de weg loopt én de verbinding  met het publiek per wedstrijd afbrokkelt;

  • In de technische staf, met een hulpeloze en zichtbaar hopeloze trainer als zieltogend boegbeeld;
  • Bestuurlijk, waar de leegloop niet te stuiten is. Klassiekertje: redde die zich redden kan in tijden van nood.
  • Bij de Raad van Commissarissen, waar de ware betekenis van ‘toezicht houden’ maar niet lijkt door te dringen;
  • Bij de mediaschuwe geldschieters, bij wie je met de beste wil van de wereld geen duurzame toekomstvisie op NAC kunt ontdekken.

In Alkmaar, Arnhem en godbetert Tilburg zouden ze een moord doen voor zoveel onvoorwaardelijke, haast blinde clubliefde

Het is een wrange constatering, maar het NAC-van-nu leunt op heel wankele pilaren. Kwestie van tijd voordat die breken. Gelukkig is er die basis: ruim 18.000 hondstrouwe vrouwen en mannen die zelfs in de meest barre tijden hun liefde voor geel-zwart blijven belijden. Bijna religieus.  In Alkmaar, Arnhem en godbetert Tilburg zouden ze een moord doen voor zoveel onvoorwaardelijke, haast blinde clubliefde.

Nog een paar wedstrijden en dan degraderen ‘we’ naar de KK-divisie. Volkomen terecht. Want hoe pijnlijk ook: dit NAC heeft werkelijk niets in de Eredivisie te zoeken. Niets! Lijfsbehoud met kunst-en-vliegwerk zou alleen maar uitstel van executie betekenen.


Omarm die Stunde Null

Dus omarm die Stunde Null nu maar. Laten we gezamenlijk uithuilen en opnieuw beginnen. Haal de bezem door deze verrotte selectie en dito organisatiestructuur. Zeg de samenwerking met poenclub Manchester City op en investeer in eigen kweek: gasten met wie het publiek zich kan en wil identificeren. En andersom! Laat ze zonder druk van ‘onmiddellijk moeten promoveren’ lekker gaan ballen, dan komen de resultaten vanzelf. Denk ook aan dat tweede deel van het indrukwekkende NAC-acroniem: ADVENDO, Aangenaam Door Vermaak En Nuttig Door Ontspanning. Daar hebben die 18.000 ook recht op.

Dan gloort er hoop. Want tussen de puinhopen van nu ligt het zaadje voor een betere toekomst. Dan zal NAC zich oprichten als een club waar NOAD en ADVENDO in alle geledingen door de aderen stroomt.  Net zoals bij cultclubs als Sankt Pauli of FC Union Berlin in Duitsland, Portsmouth in Engeland, Rayo Vallecano in Spanje. Clubs met een ziel, een compromisloze identiteit, waar de cultuur heilig is.

‘De wereld zal nog niet vergaan, zolang de liefde blijft bestaan. Ja, de liefde voor ons eigen NAC’. Amen!

Erik Martens
50 jaar NAC-supporter
Directeur van MSL, adviesbureau voor reputatiemanagement