Mijn brein is net een inlegkruisje

In mijn Itunes zit een knopje zodat het steeds hetzelfde nummer afspeelt. In mijn hoofd ook. Alleen in Itunes kan ik dat knopje uitzetten, in mijn hoofd niet.

Mijn brein is net een inlegkruisje. De hele dag is het bezig om allerlei deuntjes te absorberen en ze vervolgens niet meer te laten ontsnappen. Uren, dagen, weken kan zoiets door mijn hoofd spoken. En meestal zijn dat niet de deuntjes die ik zelf uit zou kiezen.

Als ik ze niet zelf uitkies, waar pik ik ze dan op? Het antwoord is; overal. Het vrolijke tingeltangeldeuntje van mijn wekker heeft me al eens op de rand van de afgrond gebracht omdat het me bleef achtervolgen tot ik 's avonds weer mijn bed inkroop. Of fietsend langs een bouwplaats waar Frans Bauer met 'Heb je even voor mij?' uit de speakers schettert. Meneer Bauer heeft zich ondertussen zo diep in mijn hoofd genesteld dat ik het refrein in het Frans mee kan blèren …. avez vous un moment .

Mijn collega's zijn genadeloos. Ze kennen mijn haat-liefde verhouding met een bepaald fluitliedje uit die film over de brug over een rivier in Thailand (ik ben niet dapper genoeg om de naam van de film op te schrijven want de gevolgen zijn niet te overzien). Het Amerikaanse volkslied, ook zoiets!

Soms is het ook gewoon als ik door de supermarkt loop. Bij de eerste tonen uit de speaker in het systeemplafond weet ik het al. Neeejjjjj alsjeblieft! Geen Celine Dion! En jawel hoor, loop je tussen het groente en fruit te scharrelen en 'my heart will go-oo-on' te zingen. Help!

Mahna mahna tuuptuuu tuutuuduu…. Bedankt, sociale media vriend, leuk filmpje. Drie weken lang (t)ettert het door.

Maar de afgelopen weken ging het goed. Om mezelf een beetje voor te bereiden op Breda Barst heb ik namelijk mijn playlist aangepast en loop ik de hele dag met mijn oortjes in. Veel puike muziek maar het ene nummer heeft zich hardnekkiger genesteld dan anderen.

….. I can't ….. control ….. my body….. GOOSE!!! MORGENAVOND!! Ik kan niet wachten! Weet nu al dat dat nummer de komende weken niet meer uit mijn hoofd krijg maar who cares.