Boek Spoorzone moet politici aan het denken zetten

BELCRUM - Renier Koenraadt (44) uit Breda is een betrokken inwoner van de wijk Belcrum. Jarenlang draaide hij mee in allerlei overlegcircuits van de gemeente Breda over de Spoorzone. Hij besloot er een boek over te schrijven. “Ik hoop ambtenaren, bestuurders en politici hiermee aan het denken te zetten.”

Waar gaat Het Spoor Bijster over?
“Het is een boek met voornamelijk persoonlijke verhalen. De hoofdpersoon, Marijn Coenraet, woont in Belcrum, dichtbij het station. De gemeente is van plan om de komende jaren het station te vernieuwen en de omgeving vol te bouwen met woningen en kantoren. Marijn wil als betrokken bewoner graag meepraten over de beslissingen die invloed hebben op zijn wijk. Het boek beschrijft het dubbele gevoel van Marijn, die langzaam maar zeker allerlei beroepsprocedures wordt ingezogen. Aan de ene kant wil hij blijven vechten voor de wijk waaraan hij verknocht is. Aan de andere kant wil hij vluchten van alle procedures, waar geen einde aan lijkt te komen.”

Waarom moest hier een boek over komen?
“Dit soort situaties komen heel veel voor in Nederland. Iedereen krijgt wel eens te maken met de bouw van kantoren, huizen of appartementen in zijn of haar buurt. Wijkraden en bewoners die zich betrokken voelen met hun wijk, willen daar dan graag over meepraten. Voor hen staat hun leefomgeving immers op het spel. Bestuurders, politici en projectontwikkelaars willen vooral bouwen om de economie te laten draaien, winst te maken, een prestigieus project neer te zetten of opnieuw verkozen te worden. Vaak lopen emoties hoog op. Ook in de Spoorzone gebeurde dat. Het heeft geen zin om dat met de mantel der liefde te bedekken. Belangrijker is het om ervan te leren voor andere projecten.”

Waar heb je je het meest over verbaasd?
“Ik heb me het meest verbaasd over de manier waarop de plannen voor de Spoorzone tot stand kwamen. Van meet af aan was duidelijk dat wegen aangelegd moesten worden om ervoor te zorgen dat de Spoorzone goed bereikbaar zou worden. In 2005 lagen de plannen daarvoor klaar. Toen in 2006 de nieuwe gemeenteraad werd geïnstalleerd, verdwenen die plannen direct in de prullenbak. De raad besloot om eerst te bouwen, de geplande infrastructuur uit te kleden en achteraf, in 2025, te bekijken hoe de negatieve gevolgen daarvan het beste konden worden aangepakt. Wat volgde was een juridische strijd die in 2009 leidde tot een vernietigende uitspraak van de Raad van State. Daarop haalde de gemeente de plannen voor de infrastructuur uit 2005 weer uit de kast. Die worden nu alsnog in procedure gebracht. De mensen die zich er jaren voor hebben ingezet, hebben dat dus niet voor niets gedaan, maar waarom moest dit allemaal zo omslachtig?”

Wat wil je met jouw verhaal bereiken?
“Dat bestuurders, politici, ambtenaren en projectontwikkelaars minder snel geneigd zijn om bezwaarmakers weg te zetten als notoire dwarsliggers en dat ze zich meer open stellen voor hun ideeën. Met het boek laat ik zien dat achter iedere bezwaarmaker een verhaal schuilt. Verder zou ik het mooi vinden dat bewoners vooraf beseffen waarmee ze te maken kunnen krijgen wanneer ze in overleg willen treden met gemeenten. Het boek is ook een aanklacht tegen het sloopbeleid van de gemeente Breda. Het wordt hoog tijd dat bouwplannen beter gaan aansluiten op de historie en de identiteit van bestaande wijken. De afgelopen jaren is veel te veel gesloopt en veel te weinig herbestemd. Wat dat betreft kan Breda veel leren van andere gemeenten.”

Hoe kijk je nu tegen de Bredase politiek aan?
“Ik heb het boek uit verbazing geschreven, niet uit frustratie. Politici moeten lastige afwegingen maken. Ik geef het je te doen: binnen een mum van tijd besluiten nemen over een materie waar je eigenlijk weinig kaas van hebt gegeten. In Breda redeneren politici met hun boerenverstand, op basis van hoor en wederhoor, op basis van planning en kosten. In de Spoorzone speelde dat ook. De juridische kant van het verhaal werd volledig onderschat.”

De boekpresentatie van Het Spoort Bijster is op 25 september bij Van Kemenade en Hollaers aan de Ginnekenweg.