Mrs Hips viert een feestje op het Spanjaardsgat. foto Guido van der Kroef
Mrs Hips viert een feestje op het Spanjaardsgat. foto Guido van der Kroef

Jarige Mrs. Hips blijft er niet voor thuis

Cultuur

BREDA - Op het grootste en drijvende podium van het jazzfestival sloot Mrs. Hips in het felgroen met een elfkoppige band het festivaldeel op het Spanjaardsgat af. De veelal jeugdige opkomst was dorstig, want het weer viel zondagmiddag alles mee. Om niet te zeggen: het werd af en toe weer bloedwarm in de zon. In de ochtend was het nog met bakken uit de lucht gekomen, maar misschien had het gospelconcert een gunstige uitwerking gehad op hogere machten.

Mrs. Hips en band hadden meer dan voldoende geluid en volume in huis om het Spanjaardsgat met een aangename sound te vullen. De kwaliteiten van de drie backing vocals mochten er ook zijn, met onder meer een krachtige solovertolking van de blonde achtergronddame van Adele-song 'Rolling in the deep'.

Mrs. Hips liet tegen het einde van de voorstelling weten jarig te zijn. Een mooi cadeau was de aankoop de cd van de band, liet ze weten. Hoewel het publiek met plezier deelde in het aangeheven ' Lang zal ze leven' , is het de vraag of na afloop iedereen met een cd wegging. Waarschijnlijk niet. Maar dat mocht de pret niet drukken. Mocht het allemaal een beetje zielig lijken om ver van huis je verjaardag te vieren: dat viel mee. Een van de gitaristen bleek manlief te zijn. Zijn verjaardagssolo werd beloond met een dikke zoen.

Eerder die middag was er opnieuw een overvloed aan muziek te beluisteren. Een van de opvallende bandjes op het pleintje in de Veemarkstraat was de band Caramba met zanger-televisiepresentator Joris Linssen. Een Zuid-Amerikaanse invloed die zich aanschurkte tegen de sfeer van Rowen Heze. De muziek was zoals Linssen presenteert. Aangenaam zonder opdringerig te zijn, maar tegelijk te interessant om geen aandacht te geven. Vrolijk, kortom, met gesproken intermezzo's van Joris Linssen zelf. Precies wat een zondagmiddag nodig heeft.

Bij alle podia groeide de drukte intussen ongekend voor de zondagmiddag. Niets leek te wijzen op het feit dat de laatste uren van het Jazzfestival 2011 verstreken. En evenmin op het feit dat maandag een nieuwe werkdag wachtte. Voor veel muzikanten, bezoekers, medewerkers en vrijwilligers van het festival zal het morgen even omschakelen zijn.