Franks Filmtip: Rocketman

BREDA - Wekelijks belicht filmliefhebber Frank Spreuwenberg een film die in een van de Bredase bioscopen draait. Deze week: Rocketman, te zien in Chassé Cinema, Pathé en Kinepolis.

De flamboyante musicus Elton John is vooral bekend bij de oudere jongere. De hit Rocketman scoorde hij in 1972. In de jaren tachtig was er een BBC documentaire over hem op tv. Toen hij een kast openschoof verschenen twee honderd colbertjasjes en kostuums. De interviewer vroeg hem: waarom zo veel? Toen bleef het stil en keek Reginald Kenneth Dwight - artiestennaam: Elton Hercules John – als een betrapt kind in de camera. Dat trof mij toen, ik was een fan, begreep het niet, maar nu, na het zien van de film Rocketman, snap ik het wel.

Seks, drugs and rock’n’roll
De verhaallijn is zoals bij veel andere rocksterren. Afkomstig uit een arm Engels gezin, een moeder die meer om mode geeft dan om haar kinderen en een vader met een hart van steen. Elton is op zoek naar liefde, hij vraagt als kind aan zijn vader: “give me a hug”, maar zijn vader wijst hem af, waarna zijn lied “I Want Love” volgt.

Zijn talent wordt ontdekt en zijn inwonende oma stimuleert hem zich te scholen in de muziek. Elton blijkt een geniale musicus, maar het schrijven van een tekst is een probleem. Nadat hij in contact is gebracht met tekstschrijver Bernie Taupin (gespeeld door Jamie Bell) - nog steeds zijn vaste songschrijver - volgt zijn eerste hit. Het geld stroomt binnen en hij bezwijkt onder de weelde: sex, drugs and rock’n roll volgen.

Afkickkliniek
Het filmverhaal wordt gekaderd door het decor van een afkickkliniek. Elton John komt pompeus de groepstherapie binnen, uitgedost in een oranje glitterpak met vleugels op zijn rug die deze kleine man groter moeten laten lijken dan hij is, en natuurlijk met hartjesbril.

Na de vraag wat hij komt doen barst hij los. Over zijn hardvochtige jeugd, zijn verslavingen (drank, drugs, seks, aandacht, zelfs koopziek), zijn eetstoornissen, zijn woede-aanvallen en vooral over zijn mislukte liefdes. Naarmate hij vordert legt hij steeds meer van zijn uitdossing af waarna we uiteindelijk een gewone sterveling te zien krijgen. Een treffend slot, dat wordt begeleid door – hoe kan het ook anders – I’m Still Standing, hij is er nog, zeker, want deze film is het startschot voor zijn afscheidstournee. Elton John is 72 jaar.

Foute vrienden
Tot het vaste ritueel bij succes in de wereld van de muziek horen foute vrienden, zogenaamde vertrouwelingen die stiekem meer geïnteresseerd zijn in jouw geld dan in jou. Bij Elton John heet dit duiveltje John Reid (gespeeld door Richard  Madden).

Reid was niet alleen zijn eerste manager, maar ook zijn geliefde. Op geld belust liet hij Elton John ook vlak na een hartaanval optreden. Reid was drie jaar ook de manager van de rockband Queen. De biopic Bohemian Rhapsody over hun frontman Freddy Mercury won dit jaar vier Oscars. Bij een vergelijking van beide films valt op dat bij Rocketman geen twijfel bestaat over de homoseksualiteit van Elton John, terwijl die geaardheid van Freddy Mercury in de film Bohemian Rhapsody mistig blijft. Alles klaarblijkelijk met goedkeuring van de meester zelf, want die staat op de aftitelrol als executive producer.

Een muzikaal meesterwerk
Zijn muziek heeft Sir Elton John de Engelse adelstand gebracht. Maar niet alleen om de muziek is de film de aanschaf van een bioscoopkaartje waard, ook het acteerwerk van Taron Egertin mag er zijn. Hij speelt Elton John als extravagante playboy zoals we hem kennen van de clips en hij zingt alles zelf, wat de geloofwaardigheid ten goede komt.

Verwacht geen verslag van zijn leven met diepzinnige dialogen en levensbepalende vragen om de man achter de musicus te leren kennen. De film is een spektakelstuk, glimmer en glamour, het is razend snelle entertainment van een man in extravagante glitterkleren op rode schoenen met gouden vleugeltjes en honderd verschillende brillen op zijn neus. Losjes gebaseerd op het leven van deze talentvolle musicus wordt er vrolijk op los gedanst in straten en op pleinen met een strakke choreografie, zoals je die in musicals verwacht, en bij elke nieuwe scène een passende song van Elton John.

Regie: Dexter Fletcher
Met: Taron Egerton, Jamie Bell en Richard Madden e.a.