Integreren met een kopje koffie bij de HEMA

Economie

BREDA – Een jaar lang de Nederlandse taal leren, werkervaring op doen en aan je persoonlijke ontwikkeling werken. Twaalf vrouwen uit verschillende culturen deden dit het afgelopen jaar bij de leerwerkplaats Femina om te integreren in Nederland.

Ze sloten het project succesvol af, en ontvangen 14 december een certificaat van wethouder Marja Heerkens.
Coördinator Hava Akdag, probeert met deze organisatie vrouwen uit hun isolement te halen. Ook begeleidt de stichting de vrouwen naar een volgend traject. Dat vervolg bestaat uit onder andere betaalde arbeidsovereenkomsten, vrijwilligerswerk, inburgeringtrajecten en scholing.

Jamiya Mhamdi (36), werd afgelopen jaar begeleid door Akdag. Ze zei haar baan bij een schoonmaakbedrijf op, om bij Femina te kunnen meedraaien. Nu werkt ze bij een ander bedrijf, en praat ze met haar collega’s alleen Nederlands.

“Ik heb hier heel veel geleerd, maar ik wil nog verder met leren”, vertelt ze. “Ik wil goed Nederlands kunnen praten, en vooral ook met andere mensen. We zijn hier met Turkse en Marokkaanse vrouwen, dus we moeten wel, anders kunnen we elkaar niet verstaan."

Ze heeft ook geleerd Turkse pizza te bakken. Zelf is ze Marokkaanse, dus dat kende ze ook nog niet. “We leren hier ook van elkaar”. Uiteindelijk wil ze een inburgeringcursus gaan doen. “Ik wil een Nederlands paspoort hebben namelijk.”

Een keer in de maand organiseert Femina een uitstapje. “De ene keer gaan we een kopje koffie drinken en taart eten bij de HEMA, de andere keer naar een cd-fabriek om te kijken hoe cd’s nou gemaakt worden”, vertelt Akdag. “Voor die vrouwen is dat gewoon nieuw. Zij komen daar normaal nooit, dus wij laten wij ze zulke dingen zien. We proberen ze meer de maatschappij in te helpen.”

Femina begon twee jaar geleden met steun van het Fonds Maatschappelijke Ontwikkeling. Deze groep is de tweede die een certificaat ontvangt. Hatice Parmaksiz (60) zat bij de eerste lichting en was ook de oudste van het stel. Ze zat een half jaar bij Femina, toen ze om persoonlijke redenen terug moest naar Turkije. Nu werkt ze als vrijwilligster bij een theehuis.

“Ik ben daar gastvrouw. Hier heb ik een beetje Nederlands leren praten, gelukkig heb ik al wel een Nederlands paspoort, dus de inburgeringcursus hoeft niet meer. Het is echt leuk om met zoveel vrouwen te zijn. We eten samen, we praten samen en we leren samen”, zegt Parmaksiz met een lach op haar gezicht.