Afbeelding

‘Waarom geen afscheid nemen op je eigen uitvaart?’

Economie

BREDA - Bredanaar Freek Haverman verloor de afgelopen drie jaar twee mensen uit zijn nabije omgeving. Het zette hem aan het denken over het leven én over de dood, maar vooral over afscheid nemen en een uitvaart. “Waarom zou zo’n afscheidsbijeenkomst alleen maar na je dood kunnen plaatsvinden?”

Wie heeft het niet eens gedacht: kon ik mijn eigen uitvaart maar meemaken. En ook de daarbij opkomende vragen: Wie komen er naar mijn afscheid? Wat zeggen vrienden en familie over me als ik dood ben? Zijn de mensen ontroostbaar verdrietig?

'Na de dood merk je er zelf niets van'
Die vragen prikkelden Haverman. “Ik denk dat afscheid nemen meer iets is voor tijdens het leven, dan na de dood. Dan merk je er zelf niets meer van.” Hij erkent dat het misschien onwennig klinkt, maar voor hem is het logisch. Daarom presenteert hij zich als jonge uitvaartondernemer Liever Levend en gaat hij ‘het Afscheid bij Leven’ organiseren voor mensen die hun eigen laatste afscheid mee willen maken.

“Het is toch veel mooier om al die lieve woorden nog mee te krijgen terwijl je leeft. Wij willen met ons bedrijf de schakel zijn tussen mensen die dat wel zouden willen, maar niet weten hoe ze dat moeten organiseren”, vertelt Haverman.

Dat kan best wel wat vragen van de persoon die weet dat hij of zij gaat overlijden. “Want wanneer neem je de beslissing voor zo’n uitvaart voor je dood? De timing is belangrijk. Daarom kunnen wij ook snel handelen, binnen zeven dagen, net als bij een overlijden”, stelt Haverman. Daarbij gebruikt hij zijn ervaring als evenementenorganisator.

Onwennig
Een bijeenkomst in aanwezigheid van de persoon die komt te overlijden, met toespraken, kan onwennig zijn. “Het spreken gebeurt al, maar niet in aanwezigheid van de persoon die komt te overlijden. Ik denk dat het in het begin wel even raar zal zijn, en dat het zowel gezellig als verdrietig kan worden. Voor mensen die bang zijn om langs te komen bij iemand die dood gaat, kan een afscheid bij leven de laagdrempeligheid vergroten.”

De invulling van een bijeenkomst kan ook verschillen. “Een groot, meeslepend afscheid in de kroeg met mooie video’s en foto’s of klein en intiem waarbij de gasten gemakkelijker hun mooie woorden kunnen uiten.”

Niet iedereen heeft behoefte aan deze nieuwe vorm van afscheid nemen, weet ook de Bredase ondernemer. “Dat hoeft ook niet. Het is een toevoeging aan de bestaande mogelijkheden.” Het idee is ook een kwestie van bewustwording. “Dat je tijdig uitspreekt wat je wilt, dat bespreekt met je naasten.”

Iets moois
Zelf kwam de dood de afgelopen drie jaar twee keer dichtbij Haverman. Hij verloor twee mensen in zijn nabijheid, onder wie zijn stiefmoeder. “Voor beide begrafenissen hebben we met familie en vrienden veel moeite gedaan om er iets moois van te maken met speeches, bloemen en filmpjes over hun leven. Ze hebben daar zelf nauwelijks iets van meegekregen, maar wat ze hebben gezien vonden ze heel fijn.”

Dat sterkte hem de afgelopen tijd bij het ontwikkelen van het idee. “Ik geloof heel erg in het hier en nu en niet in een hiernamaals. Filosoof Blaise Pascal zei ooit: Het leven is een korte periode tussen twee eeuwigheden in. Dus waarom wachten tot na je dood voor een afscheid?”

Door het moment van afscheid te verleggen naar vóór de dood, kan de begrafenis in kleinere kring. “Of alleen een kort samenzijn organiseren als iemand ligt opgebaard om hem of haar een laatste eer te bewijzen voor een laatste groet.”

Een volgende stap is erkenning van de uitvaartverzekeraars. “Volgende week ga ik in gesprek.”