Afbeelding

Aan de keukentafel met Louis, Roy en Glenn Havermans van BHV: ‘Bijzonder dat mijn zonen de zaak overnemen’

Door: Bregje Kop Economie

BREDA - Breda is een dynamische stad die bruist van de ondernemers. Maar wat drijft hen? Wat is hun motivatie? En waar liggen zij ‘s nachts van wakker? In ‘Aan de keukentafel met’ gaan we in gesprek met Bredase ondernemers. Deze week zijn dat Louis, Roy en Glenn Havermans van BHV. 

Hoe is BHV ooit begonnen?
“Ik ben in 1987 gestart met BHV. Ik heb altijd thuisgewerkt, maar mijn vader overleed in 1981. Toen heb ik een tijdje bij een oom gewerkt in de tentenbouw. Dat ging alleen niet zo lekker. Vanuit daar ben ik in de bouw terecht gekomen, daar kreeg ik een bedrijfsongeluk. Ik brak mijn pols. Daardoor kon ik meer dan een jaar niet werken en moest ik in de ziektewet. Dat was de start om voor mijzelf te beginnen in de tentenbouw. Ik kon daar veel tijd insteken, en uiteindelijk ging dat vrij snel.”

Hoe is het zo snel gegroeid? 
“In Amsterdam, bij de Hogeschool, had ik een stikmachine gekocht. Want in die tijd werden tenten allemaal nog gemaakt van katoen. En van het één kwam het ander. Op een gegeven moment kon ik een standbouwbedrijfje overnemen en heb ik een beurs in Etten-Leur mogen bouwen. Daardoor kwam ik weer in aanraking met een andere organisator, die ook regelmatig wat beurzen deed. Daarna ging het heel hard. Toen bouwden we iedere week een paar beurzen. Als ik een opdracht voor een groter project krijg en we komen materiaal tekort, vraag ik altijd aan Jeanne, de vrouw die bij ons alle geldzaken doet, ‘wat komt er nog binnen en wat moeten we nog betalen?’. Als dat positief is, dan maken we het bij en kunnen we het weer blijven verhuren. We maken alles zelf en kunnen dus ook maatwerk leveren. Zo zijn we in 2004 ook begonnen met onze tribune verhuur. We zijn dus een echte totaalleverancier geworden en kunnen grotere projecten als de Amstel Gold Race en Knokke Hippique bouwen zonder overige toeleveranciers.”

Op welke manier komen klanten bij jullie terecht? 
“Vaak is dat via evenementen die we al mogen verzorgen. Zo kregen wij in 2012 de opdracht voor het bouwen van het WK Veldrijden in Koksijde. Daar moest ook een verdiepingsvloer gebouwd worden. Die vloer wilden wij eerst gaan inhuren, omdat wij deze zelf niet hadden. Maar uiteindelijk zijn we er toch zelf maar aan begonnen. Wat dan heel bijzonder is, is dat daar de eindverantwoordelijke van Tomorrowland rondliep. Hij zag hoe wij die structuur hadden gemaakt en de volgende dag kregen wij een telefoontje. Vandaag de dag bouwen we op Tomorrowland zo’n zes, zeven dubbeldeck en zelfs trippledeck structuren. Zo snel kan het gaan.”


Jouw zonen gaan het bedrijf overnemen, was dat altijd al een uitgemaakte zaak?
Roy: ‘We zijn er eigenlijk gewoon ingerold. Op mijn achttiende ben ik gestopt met school. Ik kon hier direct aan de slag. Ik vind wat wij doen een hele mooie tak van sport. Dat doen ze niet zomaar op iedere hoek van de straat. Glenn: ‘Eerst gaf ik er niet heel veel om, moet ik zeggen. Ik vond vooral auto’s heel leuk toen ik nog wat jonger was en deed heel fanatiek aan wielrennen. Ik had er dus eigenlijk nooit over nagedacht om het bedrijf over te nemen. Maar uiteindelijk ben ik gestopt met wielrennen en ben gestopt met verder studeren. Zodoende ben ik ook binnen het bedrijf gaan werken. Ik vind het nu superleuk en zou ook niets anders meer willen doen.”


Wat maakt het werk voor jullie bijzonder?
Roy: ‘”Dat je ’s morgens ergens begint en aan het eind van de dag een hele tent of beurs hebt staan. Of dat je drie weken ergens aan het bouwen bent en dan staat er daarna een heel evenement of festival. Dat is het mooie eraan.”


Jullie nemen het bedrijf van jullie vader over, voelen jullie daar een bepaalde druk bij? 
Roy: “Ik voel niet echt een druk, maar je wilt je ouders niet teleurstellen. Je wilt het in ieder geval niet slechter doen dan mijn ouders. Ik wil eigenlijk altijd alles wel beter, sneller en netter doen. Op die manier kom je vooruit.”


Jullie hebben waarschijnlijk andere kwaliteiten dan jullie vader, maar wat hebben jullie van hem geleerd?
Glenn: “Dat je altijd je eigen koers moet blijven varen. Als jij iets vindt, dan moet dat ook zo kunnen gebeuren. Je hoeft niet overal oneindig over te blijven vergaderen/discussiëren. Roy: “We hebben ook geleerd om eerst te verdienen en dan pas uit te geven.”


Hoe is dat voor jou Louis? Zijn er wel eens andere partijen langs geweest die ‘de tent’ over wilden nemen?
“Nou, het afgelopen jaar niet. Maar dat is natuurlijk weleens gebeurd. Maar de zaak is toch echt je kindje. Verder vind ik het heel bijzonder dat mijn kinderen de zaak over gaan nemen. Zij hebben mij ook dingen geleerd. Zo had ik bijvoorbeeld social media heel erg onderschat, maar dat blijkt toch wel belangrijk. We plaatsen nu regelmatig foto’s van projecten op onze kanalen en dat slaat aan. Ik had altijd wel een beetje gehoopt dat mijn zonen het bedrijf over zouden nemen, maar ze zijn er uiteindelijk zelf mee gekomen. Ik weet ook dat het voor hen nu misschien nog wel moeilijker is om te beginnen dan destijds voor mij. Ik had niets te verliezen; zij worden vergeleken met mij. Zij moeten zichzelf echt bewijzen tegenover klanten. Voor dit soort bedrijven moet je wel geboren zijn. Bij ons is het eigenlijk heel het jaar, vijf keer per week bloemencorso. Klanten willen allemaal dat hun evenement, waar ze het hele jaar aan werken, top is. Datzelfde verwachten zij ook van de leverancier. Glenn: “Ja, zo kregen we vorig week ’s avonds een telefoontje van een organisatiebureau. Zij vroegen of wij een tent wilden gaan zetten voor Pfizer (van de vaccins). Dat moest woensdag al af zijn. Dan moet je echt heel snel schakelen. Iets waar we heel sterk in zijn.”


Louis, wanneer komt voor jou het moment dat je het bedrijf helemaal los kunt laten?
“Dat loslaten gaat wel, maar is wel een geleidelijk proces. Als we de coronacrisis een beetje achter de rug hebben, dan denk ik dat het loslaten ook makkelijk is. Nu kan dat nog niet. Afgelopen jaar heb ik zelf ook te maken gehad met corona en ook op de IC gelegen, waardoor ik wel ben gaan nadenken over mijn leven. Er is meer dan alleen het bedrijf. We zullen in de toekomst meer op vakantie gaan en het bedrijf meer en meer loslaten.”


En tenslotte, met wie zouden jullie nog weleens aan de keukentafel willen zitten?
Glenn: “Ik zou dan Mark Rutte zeggen, want hij heeft de afgelopen tijd de aller moeilijkste positie gehad van iedereen. Ik denk dat dat veel te weinig gewaardeerd wordt. Wij hebben het als Nederland zijnde niet slecht voor elkaar, denk ik. In niet alle landen hebben de inwoners/ondernemers zoveel hulp gehad van de overheid.” Louis: “Ik zou eigenlijk met twee personen aan de keukentafel willen zitten. De eerste is mijn vader, die inmiddels veertig jaar geleden is overleden. Ik zou hem graag willen laten zien hoe het nu is met het bedrijf. Zakelijk gezien zou ik met Wim van der Leegte van VDL aan de keukentafel willen zitten. Hij heeft zakelijk veel bereikt. Ik heb dan ook heel veel respect voor alles wat hij weg heeft kunnen zetten.”

Naam: Louis
Leeftijd: 62 jaar
Getrouwd: partner, Jeanne
Hobby: Ik vind het leuk om te biljarten en als het mooi weer is fiets ik graag. Daarnaast ben ik groot fan van de wielersport.

Naam: Roy
Leeftijd: 27 jaar
Getrouwd: vriendin
Hobby: Ik ga graag op stap en vind het leuk om een terrasje te pakken. Verder fiets en werk ik graag.

Naam: Glenn
Leeftijd: 26 jaar
Getrouwd: vriendin
Hobby: Als het kan, ga ik naar NAC kijken. Daarnaast vind ik het leuk om naar festivals te gaan of te stappen.