Afbeelding
Foto: Luuk Roozeboom

Aan de keukentafel met Sven Elst: ‘We hebben het geluk dat we een leuk, maar vooral goed team hebben’

Door: Bregje Kop Economie

BREDA - Breda is een dynamische stad die bruist van de ondernemers. Maar wat drijft hen? Wat is hun motivatie? En waar liggen zij ‘s nachts van wakker? In ‘Aan de keukentafel met’ gaan we in gesprek met Bredase ondernemers. Deze week: Sven Elst van de AMT-group.

Je bent in 2008 toegetreden tot het bedrijf, toen was je 23. Hoe is dat gegaan?
“Ik volgde de studie werktuigbouwkunde op het hbo. Na mijn opleiding ben ik terecht gekomen bij AMT. In die tijd heb ik me ook bij de KvK ingeschreven, omdat ik mijn eigen metaalbedrijf wilde starten. Een tijdje heb ik gepoogd om ergens in loondienst te gaan, maar na drie maanden werd ik door de toenmalige eigenaar van AMT gevraagd of ik langs wilde komen. Het plan was het bedrijf te gaan splitsen. AMT bestond toen nog uit een deel waar geautomatiseerde producten werden gemaakt en een deel machinebouwafdeling/engineering. Mij werd gevraagd of ik de kar wilde gaan trekken voor de lasserij/engineering. Dat vond ik een hele mooie buitenkans, dus ik heb daar ‘ja’ op gezegd.”

Je was nog erg jong toen je het bedrijf in stapte. Hoe ging dat?
“Ik ben me meteen vanaf het begin gaan bezighouden met de machinebouw. Ik begon met twee medewerkers. Mijn compagnons Mark en Paul waren verantwoordelijk voor de verspanerij. De machinebouw-tak deed het heel erg goed en groeide zelfs sneller dan de rest van het bedrijf. In 2011 hebben we daarom besloten om rond de tafel te gaan zitten en de taken opnieuw te verdelen.”

Wat voor bedrijf is AMT?
“AMT is de afgelopen tien jaar continu in ontwikkeling geweest. Vanuit de machinebouw zijn we ook op het spoor terecht gekomen. Dus naast speciale oplossingen voor vraagstukken van klanten, werken we nu ook voor bouw- en onderhoudsbedrijven die actief zijn op het spoor. Daar zijn we via een Zwitserse klant terecht gekomen. Dat werk past heel goed bij ons bedrijf.”


De keuze om van maatwerk naar serieproductie te gaan is best een aardige stap. Hoe zie jij dat?
“Het vergt in ieder geval een andere manier van denken. Het is seriewerk, maar eigenlijk ook weer niet. Het leuke vind ik, en daar kan ik vooral met mijn broer over sparren, dat ik de gedachte die ik vanuit het familiebedrijf waarin ik ben opgegroeid nu kan toepassen. Dat bedrijf is internationaal georienteerd en zit in Zundert. Dat is ook een soort maatwerk, maar wel bijna voor iedere klant zitten er specifieke aanpassingen aan, maar basis vaak hetzelfde. Die gedachte, die ik ook met mijn opvoeding heb meegekregen, kan ik nu mooi toepassen. We maken geen grote series, maar het grote voordeel is dat het veel rust brengt in de tent vooral. De mix tussen de projecten die we voor de machinebouw doen en de machines die we voor het spoor doen vangen elkaar mooi op. Projecten die we voor klanten doen in de machinebouw vergen af en toe wat minder capaciteit en die kunnen we dan afschalen van de projecten die voor Reel lopen en andersom.”


Ligt jouw liefde meer bij het ondernemen of bij de techniek?
“Het is heel moeilijk om daar een keuze in te maken. Ik denk dat het op het begin vooral de techniek was die leuk vond. Door de jaren heen ben ik er wel achter gekomen dat ondernemen heel anders is dan voor jezelf werken. Maar uiteindelijk vind ik het ondernemen eigenlijk wel leuker dan de techniek.”


Je hebt twee compagnons, Mark en Paul. Hoe zijn zij een aanvulling op jou?
“Dat is bij beiden anders. We zijn met z’n drieën een heel goed team. Mark is een echte techneut. Hij is het liefst alleen maar bezig met techniek. Paul is degene met de visie en de ideeën. Ik hang daar een beetje tussenin. Ik hou van techniek, maar wil alles ook graag analytisch bekijken. Maar ik denk dat uiteindelijk alles valt of staat met de mensen die je om je heen verzamelt. Wij hebben het geluk dat we een heel leuk, maar vooral ook een goed team hebben. Iedereen werkt hier met veel passie aan de producten. We proberen met z’n allen hele mooie en goede producten te maken. Als ik onze mensen een cijfer zou mogen geven ten opzichte van het personeel bij andere bedrijven, dan scoren wij zeker hoger.”


Waar komt dat door denk je?
“Deels door de vrijheid die wij mensen geven. Bij die vrijheid hoort ook een stukje verantwoordelijkheid. Als wij mensen in ons bedrijf binnenkrijgen vragen we vooral naar de intrinsieke motivatie en de échte interesse voor de techniek. Dat vinden wij heel belangrijk. Inmiddels werken er zo’n veertig mensen bij ons.”


Als het bedrijf blijft doorgroeien wordt het misschien zo groot dat de kern vanuit waar jullie begonnen zijn verandert. Is dat een punt van zorg?
“Die verandert wel ja. Maar onze ambitie is niet om naar tweehonderd man personeel te groeien hoor. Daar zijn wij de organisatie niet voor. Onze ambitie is wel om met de mensen die we hebben twee keer zoveel werk te verzetten. Dit doen wij door slimmer te werken, te automatiseren en samen te werken. Misschien hebben we in de toekomst wel iets meer mensen nodig, maar de club zal niet veel groter worden dan dat hij nu is.”


Jouw partners zijn een stuk ouder dan jij. Zij zullen misschien dan ook wel eerder stoppen of minder gaan werken. Heb je daar weleens over nagedacht?
“Tuurlijk. Dat is wel een actueel gespreksonderwerp. Er heerst binnen onze organisatie een open cultuur, dus overal wordt over gepraat. In 2022 gaan we verhuizen naar Breda. Dan doen we natuurlijk ook niet voor niets. Dat was echt nodig. De komende vijf tot tien jaar blijven we nog met z’n drieën de schouders onder het bedrijf blijven zetten, maar we kijken per jaar gewoon hoe of wat. Mark en Paul hebben ook allebei kinderen die in de leeftijd zijn dat ze best iets voor het bedrijf zouden kunnen betekenen. Maar dat moet dan allemaal wel passen. Verder werken er ook mensen binnen het bedrijf die de potentie hebben om door te groeien.”


Wat voor uitdagingen zie je nog voor jezelf in de (verre) toekomst?
“Mijn vader zei vroeger altijd ‘als ik vijftig ben, dan ga ik met pensioen’. Inmiddels is hij de vijftig gepasseerd, maar loopt hij nog met alle liefde en plezier in de werkplaats rond. Zo zie ik mijzelf ook wel. Ik zou vooral graag betrokken willen blijven bij het ontwikkelen en testen van machines. Dat vind ik tof. Mijn aandeel is daar de afgelopen jaren steeds kleiner in geworden, maar dat vind ik wel het leukste om te doen.”


Tenslotte, met wie zou jij weleens aan de keukentafel willen zitten?
“Met Wim van der Leegte van VDL-groep. Dat bedrijf is heel breed georiënteerd. Ze zijn klein begonnen, maar hebben inmiddels zo’n 20.000 man aan personeel. Dat vind ik heel bijzonder. Ik geloof niet dat ik de ambitie heb om ooit zo groot te worden, maar ik vind het wel heel knap hoe ze dat hebben gedaan. Het is een echt Brabants maakbedrijf. Tof!”

Naam:
Sven Elst

Leeftijd:
36 jaar
Bedrijf:
Productiebedrijf AMT-Group
Getrouwd:
Geregistreerd partnerschap met Stefanie Bastiaansen
Kinderen:
Guusje (04-05-2021)
Hobby:
Ik ben van jongs af aan al verknocht aan alles met twee wielen. Ik ben met een Puch, die ik destijds van mijn vader kreeg, begonnen. Daar heb ik veel aan gesleuteld. Ook heb ik aan motorcrossen en circuitrijden gedaan. Nu ben ik vooral bezig met oude motoren. Dat is toch wel leuker moet ik zeggen. De sfeer is wat relaxter. Je moet dan denken aan racemotoren van 1985 tot 1995. Dat zijn eigenlijk de motoren die wel vermogen hebben, maar nauwelijks sturen en remmen.